"Bir ülkede kadınlar için gerçek özgürlük olmadığı sürece, o ülkede gerçek özgürlük yoktur."
Anaerkil ailenin yıkılmasıyla ev yönetimi toplumsal niteliğini yitirdi. Ev yönetimi artık toplumu ilgilendiren bir sorun değildi. "Özel hizmet oldu. Toplumsal üretime katılmaktan alıkonan kadın da baş hizmetçi oldu. " (Engels).
"Marx, kapitalizmin sonuna 1848'de, tam da Avrupa uluslarının bir uçurumdan yuvarlanacakmış gibi göründüğü sırada yapmıştır. Fransa'da, 1789 Devrimi sonrasında alaşağı edilen monarşi yeniden iktidarı ele geçirmiştir. Şimdi halk yine, krala eskiden olduğu gibi öfke duymaktadır. Marx manifestosunu yayımlarken, Paris'te gösteriler patlak verir. İsyancılar barikatlar kurmuş, sokaklarda askerlere karşı savaşmaktadır. Marx mücadeleye katılmak için hemen harekete geçer. Paris'e vardığı sırada, kral kaçmış ve yeniden dair uyarısını cumhuriyet ilan edilmiştir. Meydanları dolduran devrimciler kutlama yapmaktadır. Marx'ın coşkusunun nedeni, meşhur açılış cümlesinden birkaç cümle sonra anlaşılacaktır. Şöyle demektedir Marx: “Mevcut bütün toplumların tarihi, sınıf mücadeleleri tarihidir." Marx bununla, tarihin zengin ile yoksul, patron ile işçi arasındaki çekişme ve kavgayla ilgili olduğunu ima etmektedir. Marx Paris'te, eyleme geçmiş tarihsel mücadeleye tanık olacağına inanmıştır. Kapitalist patronların ("burjuvazi") işçiler (“proletarya") tarafından yıkılacağı öngörüsünde bulunur. Ayaklanmaların bununla başlayacağını umut etmektedir; ancak birkaç ay sonra Avrupa devrimleri fıs diye sönecektir. Görünüşe bakılırsa, kapitalizmin ölümü uzun bir süre alacak ve sancılı olacaktır."
ALFA Yayınları - Mevcut bütün toplumların tarihi, sınıf mücadeleleri tarihidir.
"İngiltere merkezli bu krizde artan demiryolu inşaatları ile ilgili spekülasyonlar etkilidir.
Marx, artan miktarda para sermaye, yani kredi
ve para talebine yol açan, kısmen ‘sanayideki
aşırı üretimin ve tarımdaki düşük üretimin’
neden olduğu 1847 yılındaki krizi, büyük
demiryolu dolandırıcılığı olarak nitelendirir
(Brenner ve
Modern dönem insanlık tarihinde, 3 tür gerçek devrim vardır:
1. Eskatolojik devrim: Evrensel ve mobilize edici bir model, kendini ihraç etme tutkusuna sahip [1789 Fransız, 1917 Rus, 1979 İran Devrimleri]
2. Tarihsel kopuş: Tepeden inmeci ve dayatmacı karakterdedir [Türkiye 1923, Çin 1949]
3. Radikal demokratik ihtilal: Barışçıl karakterdedir [1848 Avrupa; 2011 Arap Baharı devrimleri, bilhassa Tunus ve Mısır]
