19. Asırda Divan Şiiri
19. Asrın ilk yarısında Türk şiirinin manzarası bir bakıma geçen asırlardan pek farklı değildir. Nedim'den sonra ârazı iyiden iyiye görülen, fakat başlangıcı daha evvele çıkan bir zevk bozulması ve dağılışı, ilhamın umumiyetle küçük ve kelime, ifade oyunlarına dayanan buluşlardan öteye geçememesinden gelen bir yoksulluk, mesnevilerde Nâbî'den beri çalışılan fakat bir türlü sırrı bulunamayan bir yerli icat arzusu, daha ziyade nesre ait hususiyetlerin artması, bu yarım asrın şiirinin de esas vasıflarıdır. Hamlesini yöneltecek, dağınık tecrübelerine düzen verecek ana fikirden mahrum olduğu için bayağılıktan öteye geçemeyen bir realizm ve yerlilik zevki(Nedim'den ziyade Enderûnlu Fazıl'a bağlanması doğru olur), daha ziyade değerlerin zayıflamasından gelen bir nefsine düşkünlük teşhiri, söyleyecek hiçbir şeyi olmayan insanların vakit geçirmek için konuşmasını andıran yârenlik edası, ilk göze çarpan şeylerdir. Ne halk ifadesine ve diline karşı gittikçe artan ilgi, ne nazirecilik dolayısıyla sık sık eserlerine dönülen eski şairlerin tesirleri, ne de geçen asrın sonunda, yani Galib'in musammatlarla yapmaya çalıştığı geniş nefesli ve hamleli şiir tecrübesi ve yine onun tesiriyle hızını arttıran Mevlevi ve tasavvufi ilham bu çözülüş manzarasını değiştiremez. Sanki bütün pınarlar kurumuş ve insan çırılçıplaktır. Ve sanki insanın yerine aruz vezninin bizzat kendisi ortada dolaşıyor, halk ağzından ve hayattan topladığı ifadeler üzerine tek başına küçük, mânasız oyunlarını yapıyordu.
Sayfa 89 - DergâhKitabı okudu
16. ASIR ŞAİRLERİNDEN EDİRNELİ NAZMÎ
Türkiye’de Osmanlı sülalesi hâkim olduktan sonra(1) acem taklidi divan edebiyatının kuvvetle yayılarak milli dil ve kültürümüzü şiddetle tehdit etmesi üzerine on beşinci asrın sonlarında Türkiye’de bir dilde milliyetperverlik cereyanı baş gösterdi. Aruz vezniyle olmakla beraber, yalnız Türkçe sözler ve hatta
ALAYLI ÂLİMLER
Son yıllarda, bilhassa hükümetin millî kültür meselelerine fazla ehemmiyet vermesinden sonra, memleketimizde bir sürü alaylı âlim türedi. Edebiyat, dil ve tarih sahasında ilmî olmak iddiasıyla birçok şeyler yazıldı. Buda’nın Türk olduğu, Arapçının Türkçe’den çıktığı, Türklerin aryanî ve divan edebiyatının gayrı ahlâkî olduğu ispat
En büyük Mevláná uzmanından Dîván-ı Kebîr
Doğan Hızlan - 19 Ocak 2008
hurriyet.com.tr/en-buyuk-mevl-n...
Sunuş adının kullanılmadığı sunuşta Gölpınarlı coşkulu cümleler kullanıyor: "Mevláná benim her şeyim; O olunca ben yokum; önsöz yazabilir miyim O’nun sözlerine? Sonsöz de yazamam. Şu halde
Divan edebiyatına getirilen eleştiriler
DİVAN EDEBİYATINA GETİRİLEN ELEŞTİRİLER
Divan edebiyatı asırlar boyunca Doğu edebiyatının temelini oluşturan nadide bir edebiyat olmuştur. Osmanlı sahasında onlarca şair, binlerce eser vermiştir. Ancak kaideler hep aynıdır. Hiçbir şey bu âlemde kalıcı olamaz. Dolayısıyla divan edebiyatı da kalıcı olamamış 19. asırda etkisini yitirmiş, mazinin
Eski Türk üzerine getirilen eleştiriler.
TÜRK EDEBİYATINA GETİRİLEN ELEŞTİRİLER
Divan edebiyatı asırlar boyunca Doğu edebiyatının temelini oluşturan nadide bir edebiyat olmuştur. Osmanlı sahasında onlarca şair, binlerce eser vermiştir. Ancak kaideler hep aynıdır. Hiçbir şey bu âlemde kalıcı olamaz. Dolayısıyla divan edebiyatı da kalıcı olamamış 19. asırda etkisini yitirmiş, mazinin
Güzel bir gün, güzel bir hafta geçirmeniz dileğiyle...
youtu.be/iegW9J77PRs
Fuzuli, Şem'i, Kazancı Bedih ve Muzaffer Ozak nerede buluşur?
Sabah sabah bir arkadaşımız Kazancı Bedih'in okuduğu,
Ben beni bilmem neyim dünyâ nedir ukbâ nedir
Söyleyen kim söyleten kim aşk nedir sevdâ nedir
Sözleriyle başlayan türküyü paylaştı. Birkaç kez dinledikten sonra durup düşündüm. Urfalı Kazancı