Endişeyi hüznün ilk merhalesi olarak gören Belhi, hüznü ikiye ayırır:
Birincisi, günlük hayatın bir parçası olan, sabrın yettiği ve çözüm yolunun kolay olan hüzündür.
İkincisini de kendi içerisinde sebebi bilinen ve bilinmeyen olmak üzere ikiye ayırır.
Obsesyonlar üzerinde de duran Belhi, bunları doğal ve her bireyde bulunan obsesyonlar ve doğal olmamakla birlikte bireyleri normal hayattan alıkoyan obsesyonlar olarak ikiye ayırır. Masalihu’l-Ebdan ve’l-Enfus isimli kitabında obsesyondan kurtulmanın yollarını on maddede toplamıştır (Köse & Ayten, 2016: 90).
Makale: Cengiz Maden, İslam Dünyasında Din Psikolojisi Çalışmaları (800-1406): s.120