Onu düşünmek, çağ yangını gibiydi;
Zihnimde onun fotoğraflarından oluşmuş bir takvim parçalanıyor, her sayfada onun bir fotoğrafı düşüncelerime uçarak vazgeçtiğimi sandığım yerden beni ona yendiriyordu.
Bana son kez sarıl, sonra da bırak gideyim.
Sarılmam, dedi.
Sarılmanı istiyorum. Kirpi.
Bana dokunmak istemiyor musun?
Öyle bir şey ki dokunmadan dokunurum.
Dokunursam deliririm,
Delirirsem bırakamam.