Sennur S.P
@1ciftokur
Pembe düşünüp, Mavi yaşıyor...
7 June
125 reader point
Joined on November 2020
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Değişim kitaptan, bilezikten, günlüklerden gelmiyor. içeriden fay kıracaksın.
Sayfa 45Kitabı okudu
Erkekler için kadın sesi onlara kuş cıvıltısıydı.
Halbuki kadınlığın yumuşaklığında büyük güçler gizli.
bizim gür sesimizde masallar var. Eteklerimizde hayatı döndürüyoruz.
Ellerimiz, göğsümüz bir insanı büyütebilir.
uyutabilir.
Sayfa 44Kitabı okudu
İnsanın kendine yapacağı en büyük iyiliklerden biri, kendi düşünlerini izlemek.
Sayfa 39Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Hayatı bitmeyen bir okul, yaşamayı her gün öğrencilik gibi görüyorum. Okul bitince başlıyor asıl öğrenmeler. keşke okul da hayatı öğretse...
Sayfa 37Kitabı okudu
Yapabildiğim şeyi sadece tek başıma yapabiliyorum. Yalnızken oluyor olanlar. Sanki sadece kendime söylediğim sırlar var ve onları tek başımıza olduğumuzda söyleyebiliyorum.
Sayfa 35Kitabı okudu
İnsan büyüdükçe korkak, emin temkinli ve üşengeç oluyor.
Sayfa 33Kitabı okudu
İnsanın en acı kayıplarından biri, kendini kaybetmesi. Başkalaşıvermesi. Kendine ait olmayan yedek parçalara evet demesi.
Sayfa 27Kitabı okudu
Meğer benim bir oğlum olacakmış, kim bilebilirdi.
Meğer ben bir matruşkaymışım. İçimden bir küçüğüm çıkarmış..
Meğer seninle konuşmayan minnacık bir adam, sana kendini anlattırırmış.
Sayfa 18Kitabı okudu
Meğer kokum birine cennetmiş, sığınakmış, yuvaymış. Meğer kaderde en sevdiğim adamdan çocuk yapmak da varmış, şükür.
Sayfa 17Kitabı okudu
Meğer tek aşk, şarkılardaki değilmiş. Başka bir aşk varmış yavruya duyulan. Kalbe doğumla dolan. Kaynağından gözyaşlarıyla fışkıran…
Sayfa 17Kitabı okudu
Meğer ben suymuşum. İçimdeki akvaryumda bir insan büyüyebilirmiş…
Sayfa 17Kitabı okudu
Cümleler nasıl başlamalıydı?
Nerede anlamlanırdı,
Kelimelerin yetersizliği?
Mısralara güvensizliğimdendi.
Sığdırırken benliğimi koca bir hiçe,
Aslında hayat tam bir keşke.
Ve sende pişmanlıklarına, sığınma bence.
Hataydı, sevmek seni.
Hataydı, tutmak ellerini.
Özlerken ben gözlerini,
Gönlün aşkımdan;
Af dilemeli.
Ve öğrendim ki
Hiçbir kalbe,
Çıkmak için girmemeli