Başlı başına bir dünyadır aşk. Ya tam ortasındasındır, merkezinde, ya da dışındasındır, hasretinde.
Sayfa 415
Aşık olmayana aşk kuru bir laftan ibaret. Yarı palavra, yarı safsata. Aşık olmayan bunu anlayamaz, olansa anlatamaz. Öyleyse nasıl söze dökülebilir aşk, kelimelerin hükmünü yitirdiği yerde?
Sayfa 242
"Şayet cennete senin gibiler gidecekse, ben gelemsemde olur zaten" dedim."içkimi içer, günahımı sırtlanırım, daha iyi."
Sayfa 180
Reader Follow Recommendations
İnsan sonunu bildiği bir kitabı her seferinde yeni bir merakla yeniden okur mu?
Sayfa 214
Şimdiye değin nasıl yaşadıysan, gene öyle yaşayacaksın sanırsın. Sonra beklenmedik bir anda biri çıkar gelir. Etrafındaki kimseye benzemez. Kendini bu yeni insanın aynasında görmeye başlarsın. Var olanı değil, sende eksik olanı gösteren sihirli bir aynadır o. Ve sen bunca zaman aslında hep bir eksiklik duygusuyla yaşadığını, bilmediğin bir şeye hasret çektiğini anlarsın.
Sayfa 240
“O zamana kadar bütün insanlardan esirgediğim alaka, hiç kimseye karşı tam manasıyla duymadığım sevgi sanki hep birikmiş ve muazzam bir kütle halinde şimdi bu kadına karşı meydana çıkmıştı.”
Sayfa 83
Her ne kadar ayak direyip inkar etse de, ta derinlerde bir yerde nicedir aşka muhtaç, aşka hasretti.