İnsan kozmik sistemdeki ve bizzat kendi hayatındaki baş döndürücü ve harika olayları gözlemleyip üzerlerinde inceden inceye düşündüğü zaman, bir iman tepkisi ortaya koymak için şöyle der:
“Rabbimiz! Sen bunları boşuna yaratmadın”.
Al-i imran 191
Tefekkür, insan aklının çalışması sonucu ulaşılan bir bilgi biçimidir. Tefekkürün genel ürünü; ilim, hal ve amellerdir. Bu üç durum birbiriyle içiçedir. İnsan uzun ve derin düşüncelerle tefekkür edince, kalpte ilim meydana gelir. Bu ilim sayesinde kalbin durumu değişir, olgunlaşır. Kalbin durumu değişince buna bağlı olarak organların faaliyetleri yani insanın davranışları da değişir, düzelir ve güzelleşir. Yani amel hâle, hâl ilme, ilim de tefekküre bağlıdır. Dolayısıyla, bütün iyilik ve güzelliklerin başı tefekkürdür.