Zaman ne çabuk geçiyor
Mevsimler gibi değişiyor hayatımız..
Bir yanımız baharken,
Sevdayla doluyken gönlümüz
Bir yanımız hazana hazırlanmakta
Bir yeni yolculuk beklemekte bizi
Yine ayrılık, yine yalnızlık...
Zaman ne çabuk geçiyor
Ne çok şey bırakıyoruz ardımızda..
Ne kadar çok sevda eskitiyoruz
Ardımızda yıkık kentler bırakıp
Sürgün
İki parmağını ekmeğin içine soktu ve... bir burun çıkardı dışarı! İvan Yakovleviç gözlerini ovuşturdu...gördüğüne inanamıyordu ama burundu bu,resmen burundu!