İnsanlara yararlı işler yapmak ve onlara hizmet etmek pozitif enerji almamızı sağlar. İyi işler yapanın gönlü güçlenir. Kötü işler yapanın gönlü, negatif enerji aldığında zayıflar. Hata yaptıkça daha fazla kararır, katılaşır. İnsan canavarlaşır. Böyle gönlü kararmış bir insanda 4 özellik görülür:
1. Gördüklerinden ibret almaz. İbretsiz bakar gözleri, yersiz olur sözleri.
2. İyi ve hayırlı iş yapmaktan zevk almaz. Maddileşir, ölçüleri farklı olur.
3. Manevi değerlerden uzaklaşır. Mevla'sını unutur ki bu hale “gaflet hali” denir.
4.Okuduklarını kavrayamaz, anlayamaz. Duyduklarını kaydedemez. Hafıza gücü zayıf olur. Bakış açıları negatif olur. Karamsarlık, mutsuzluk bütün hücrelerini sarar. Böyle kimselere katı kalpli, canavar ruhlu derler. Olayları, hayatı, ölümü, evrendeki incelikleri, doğa olaylarındaki ahengi düşünmek, olumlu düşünmek, beyin ile gönlün beraber olduğu deruni vakitlerde düşünmek gönlün güçlenmesine sebeptir. Bu vakit güneş doğmadan önceki vakitler veya her insan için değişen bazı vakitlerdir.
Düşünceler ne devasa dalgalardır! Yok etmek ve boğmak görevini üstlendikleri her şeyi nasıl da çabuk kaplar, bir anda ne ürkütücü derinlikler yaratırlar!