Kitabın girişinden alıntı:
"Eco'nun bu on iki metni, her her birinin bitiminde yer alan tarihte, özel olarak Milanesiana için yazılmış ve festivalde yazar tarafından ve görsellik katılarak lectio magistralis biçiminde 2001 yılından 2015 yılına kadar okunmuştur. Milanesiana, 2008'den itibaren her yıl, özel bir tema belirlemiştir ve Eco çoğu zaman esin kaynağı olduğu bu temalara mutlaka bağlı kalmıştır."
Eco birikimini, zekasını ve kalemini bir entelektüel olarak bu 12 metinde ortaya koyuyor. Uyarmam lazım, oldukça akademik bir metin. İçerik Eco'nun yazdığı kitapların çoğunun bir özeti gibi (örneğin: güzelliğin tarihi, çirkinliğin tarihi, foucaut sarkacı, vs). Akıl yürütmeleri çok etkileyici, özellikle kutsal ve mutlak olan ile ilgili akıl yürütme ve tarihsel alıntılar ile açıklamalar muhteşem. Komplo teorileri ile ilgili bölüm beni en çok etkileyen oldu (ben asla komplo teorilerine inanmam, o nedenle selam çaktım sayın Eco'ya). Dan Brown ile ilgili iğneleyici bölüm beni mest etti (Dan Brown'un bir çok kitabını zamanında okumuş biri olarak hafifçe gülümsedim).
Kanıtla yazmak böyle bir şey işte.
O kadar çok alıntı metni okudum ki, içimden "Eco bu kadar kitabı (hem de orijinal dilinden) ne zaman böyle detayıyla hatırlayacak kadar okudu?" sorusu geçti durdu.
Araştırmacı ve yazar adaylarının Eco'nun metinlerini bir kenarda tutmaları gerekir diye düşünüyorum.
Akademik zevkle okunmasını dilerim.
Zülfü Livaneli
Serenad sizi bir anda içine çeken okurken duygularınızı alt üst eden bir kitap. Her şey üniversitelerine misafir olarak gelen profesöre programı boyunca yardımcı olan halkla ilişkiler görevlisi Maya ‘nn
