21 Mayıs 1864 Çerkes Sürgünü! Unutmadık, unutmayacağız!
Olmak yada olmamak, dönmek yada dönmemek, görmek yada görmemek, ölmek yada ölmemek... Neresinden tutsan bir dert.
21 Mayıs 1864 Çerkes Soykırımı ve Sürgünü
Karadeniz'in hırçın dalgalarına nice ağıt yakıldı, nara atıldı, sitem edildi.
Ancak dalgasında çok şey gizliydi bizim için. Kimsenin duyamadığı ninnileri biz duyduk, içli aşk hikayelerini biz dinledik, visalsiz hasretin gözyaşlarına biz eşlik ettik.
Biz izledik Karadeniz'in sularında ana vatan yolunu. Taşımaya devam ediyoruz yüreklerimizde Soçi'nin, Kuban'ın, Elbruz'un umudunu.
Evet, en iyi biz biliriz bir ulusun kanıyla kararan Karadeniz'i...
#21Mayıs1864 #ÇerkesSoykırımı #CircassianGenocide #ÇerkesSürgünü
Her 21 Mayıs günü, bizimle beraber en çok Karadeniz susar, Karadeniz ağlar...
Adigeleri, yani beyaz ırkın atası olarak isimlendirilen Çerkesleri, en iyi Karadeniz bilir:
21 Mayıs 1864'te Rusya Çarlığı'nın bir buçuk milyon insanı sürgün ettiği, insanlığın seyre durduğu bu tarihin acısını...
Bir buçuk milyon insanın gemilere istiflendiği ve Karadeniz'de ölüme terk edildiği unutulmaz vahşeti...
Yavrusunun öldüğü anlaşılmasın diye Rus askerine karşı emzirme rolü yapan yaralı anne simâlarını...
Mezarsız koymamak için ağıt ve dualarla kovanın içine koyduğu pamuk yüzlü bebeğini balıkların midelerine gözyaşıyla yollayan, göz kenarlarında feryat çizgileri buruşturan o anaları...
Sırf soyları devam etsin diye ailelerinin erkeklerini gemilerle bir daha görmemek üzere uğurlayarak ölüme bile isteye kucak açan yürekli kadınları, genç kızları, cesur çocukları...
Anadolu’ya ayak bastıklarında göç yolunda açlık ve sefaletten dünyaya göz yumup kendilerinden sonraki nesillere canlarıyla gelecek bağışlayan kahraman dedeleri, gözü kara delikanlıları...
Her 21 Mayıs günü 1864 tarihine dönerek acısı tazelenen bir nesil var artık.
Yapılan her soykırım insanlık için yunulmaz bir leke, telafisiz bir utanç.
Bu yüzden Çerkes soykırımını tanı, duyarsız kalma, unutma ve unutturma.
Rahmetle...
