Her savaş bir kaybediştir. Kimi sevdiğini kimi ise benliğini kaybeder.
Sadece bir mucizeden ibaretti bu başlangıçta
Sesini çoktan unutmuştu.Onu düşünmek yanındaymış gibi heyecanlandırıyordu onu . Şimdi ise sakinleşmişti. Artık daha az yanıyordu canı . Demek böyle oluyormuş diye düşündü . Anılar yok oluyordu. Sürekli kullanılan bir sabun kalıbı gibi bozulup kokuları azalıyor , inceliyor ve tutması zor hale geliyordu.
Sevmek ve kaybetmek, birbirlerine nasıl bu kadar yakın olabiliyorlardı?
Yalnızlık, her insanın yakalanabileceği bir hastalıktır.
En büyük kalabalığın içinde bile yalnız kalabilirsin.
Her savaş bir kaybediştir.
Kimi sevdiğini kimi de benliğini kaybeder.
Anılar yok oluyordu. Sürekli kullanılan bir sabun kalıbı gibi bozulup kokuları azalıyor, inceliyor ve tutması zor hale geliyordu.
"Mesleğiniz?"
"Hayatta kalmak"