Ahh çektim son sayfada… Hiç kapatmak istemedim o son sayfayı. Hiç bilmediğim İstanbul’un semtlerinden, sokaklarından, evlerinden hatta fotoğraflarından geçtik 
Mario Levi ile. Sanki kolkola gezdik İstanbul’u.
Her semtin kendine özgü kokusunu anlattı o kokuyu duymaya çabaladım. Hikayelerini anlattı denk geldiğimiz fotoğrafların. Her fotoğraf
Stefan Zweig okuyup beğenmemek olur mu ? Olmaz. Bu kitapta da yine kahramanların iç sesini ,hislerini, duygularını her şeyini çok güzel yansıtmış Zweig. Çok güzel kaleme almış . Ama ilk defa bir kitabında bazı sayfalarını bir an önce atlamak istedim. O da 
Bir Kadının Yaşamından Yirmi Dört Saat bölümünde , kadının adamın ellerini anlata anlata bitirememesi kısmı. Bu arada iki kitap bir arada , en sevdiğim bölüm ise 
Bir Yüreğin Ölümü . Keyifli okumalar 1K.
