Sivas yangınını söndürmeye Sivas'ta katledilen şair Metin Altıok'a kulak vererek başlayalım hep birlikte;
Ölsem ayıptır, sussam tehlikeli;
Çok sevmeli öyleyse, çok söylemeli.
Sayfa 47 - Kırmızıkedi yay.Kitabı okudu
Yangının külleri soğumadı, dumanları dağılmadı, alevlerin sesini bastıran çığlıklar bir gün olsun duyulmaz olmadı. Öyle ağır, öyle zor olsa da bu yükü taşımak bir an olsun yitirdiklerimizin hatırasını yaşatmaktan, katillerinden hesap sormaktan vazgeçmek aklımıza takılmadı.
Sayfa 46 - Kırmızıkedi yay.Kitabı okudu
"Ne Zaman Sivas Dense Genzimde Yanık Kokusu...
"Ozanlar Kenti" Sivas'ı "Ölü Ozanlar Kenti"ne dönüştürenlerin her daim yakasında olacak ellerimiz! Abdullah Rıza Ergüven'in dediği gibi:
Hep o kıyımcılar
ellerinde kan, çamur, irin
bin dört yüz yıldan beri!
Sivas'ta ölenleri unutmadık
Sivas unutmadı bizi...
Sayfa 41 - Kırmızıkedi yay.Kitabı okudu
İnsan Kalarak/ Ataol Behramoğlu
Yaşamak görevdir bu yangın yerinde
Yaşamak, insan kalarak
Sayfa 28 - Kırmızıkedi yay.Kitabı okudu
Aradan geçen çeyrek asra rağmen Sivas'ta canımızı, canlarımızı yakan o ateş hala yanıyor; ülkemizin farklı yerlerinde farklı biçimlerde yüreğimizi yakmaya devam ediyor. Bugün ülkemizde giderek sistematik bir hale gelen şiddet nedeniyle mağduru ve kurbanı oldugumuz her saldırı, her katliam bir öncekinin acısını yeniden yaşatıyor, yaralarımız kabuk bağlamadan yeniden kanatılıyor.
Sayfa 46 - Kırmızıkedi yay.Kitabı okudu
İnsan Kalarak/ Ataol Behramoğlu
Bu nasıl bir ülke ki bütün bir yüzyıl tarihinin sayfalarından; devrimci, namuslu, barişçı, yurt ve insan sever insanlarının, aydınlarının, yazarlarının, şairlerinin kanı sızmakta.
Sayfa 27 - Kırmızıkedi yay.Kitabı okudu
"Sivas Davası", hukuken sona ermiş olsa da toplumsal açıdan "bitmemiş bir dava"dır. Olaydaki "derin devlet" parmağı araştırılmamış, binlerce kisinin örgütlü olarak yer aldığı bu kanlı olayın gerçek sorumluları ve eylemin ardındaki karanlık güçler ortaya çıkarılamamış, yalnızca maşalar ve piyonlar cezalandırılmıştı.
Sayfa 35 - Kırmızıkedi yay.Kitabı okudu
İnsan Kalarak/ Ataol Behramoğlu
Sivas'ta, 2 Temmuz 1993'te, azgın, cahil, kışkırtılmış bir güruhun, vahşice, kan dökücülükle, kıyıcılıkla saldırarak, ateşle yakıp dumanıyla boğarak katlettikleri; aralarında çocukların, çocuk denecek yaşta ergen kız ve erkeklerin, olgunluk yaşında sanatçı ve aydınların bulunduğu topluluk, tek tek ve topluca güzel insanlardı. Onlar, kendilerine saldıranların da içinde olduğu kitlelerin; sömürülen, cahil bırakılan insanların haklarını savunan kisilerdi. Kimse böyle bir ölümu hak etmez, onlar hiç hak etmemişlerdi.
Sayfa 28 - Kırmızıkedi yay.Kitabı okudu
İnsan Kalarak/ Ataol Behramoğlu
Polis nezarethanelerinden, tabutluklardan, işkencelerden, cezaevlerinden geçmeyen aydın kalmamış.
Sayfa 27 - Kırmızıkedi yay.Kitabı okudu
Bak Aydın, firavunlar tabletleri kütüphanede kırdı. Hitler’in orduları Avrupa’da bütün kütüphaneleri yaktı. Dünya tarihinde ilk kez aydınları bir binaya koyup yaktılar.(Rıfat Ilgaz)
Sayfa 46 - Kırmızı KediKitabı okudu
İnsan Kalarak/ Ataol Behramoğlu
Sivas Katliamı'nın üzerinden 2 Temmuz 2018'de yirmi beş yıl geçmiş olacak. 68 kusağı önderlerinin katledilmelerinin üzerinden de elli yıla yakın zaman geçti. Ülkemizde yirminci yüzyıl baştan sona, devrimcilere; doğru, adil, insana yaraşır bir yaşamı savunanlara karşı, devlet eliyle, egemen çevreler ve kiralık katillerince islenmiş cinayetlerle dolup taşıyor.
Sayfa 27 - Kırmızıkedi yay.Kitabı okudu
Dönemin cumhurbaşkanı Süleyman Demirel'in "endişe edecek bir şey yok" deyişini... Başbakan Tansu Çiller'in aklımdan çıkmayacak,"neyse ki otelin dışındakilere hiç bir şey olmamıştır" sözlerini de unutmadım, unutmayacağız...( Zeynep Oral)
Sayfa 134
Bir anne beni bir odaya sokuyor.Yan yana iki yatak duruyor."Burada beraber uyurlardı." diyor. Başının ağrısı hiç geçmemiş, başına bir tülbent bağlamış, öyle geziyor evin içinde ruh gibi.İki kızı birden yakılınca demek bir anne kafasını bir bütün halinde tutabilmek için başının etrafına bir tülbent dolayıp iyice sıkıştırıyor ki...Daha kaç anne gördüm böyle. Beyinleri acıdan parçalanmasın diye kafataslarını iyice saran. ( Ece Temelkuran)
Sayfa 55