Recep Zühtü Soyak (1893-1963/1966)(?)
Recep Zühtü Bey, 1893 senesinde Manastır’da (vukuatlı nüfus kayıt örneğinde doğum yeri “Filarit” olarak geçmektedir) doğmuştur. Annesi Fatma Hanım, babası İpeklioğullarından Hasan Basri Efendi’dir. 1911 tarihinde İstanbul Vefa İdadisi’nden diplomasını aldıktan sonra Beylerbeyi İhtiyat Zabiti Mektebi (Yedek
İstiklâl Madalyası ile ödüllendirilen Mehmet Akif, 1922 yılında sağlık gerekçesi ile milletvekilliğinden istifa etti. Siroza tutulunca hava değişikliği iyi gelir düşüncesiyle önce Lübnan’a, sonra Antakya’ya gitti fakat Mısır’a hasta olarak döndü. 17 Haziran 1936’da tedavi için İstanbul’a döndü. 27 Aralık 1936 tarihinde İstanbul’da, Beyoğlu’ndaki Mısır Apartmanı’nda öldü. Edirnekapı Mezarlığı’na gömüldü. 1960’ta yol inşaatı nedeniyle kabri Edirnekapı Şehitliği’ne nakledildi. Mezarı, Süleyman Nazif ve arkadaşı Ahmet Naim Bey’in mezarları arasındadır.
Osmanlıdan başlayarak Türkiye tarihi hep özel hal yöntemlerine tanık olmuştur. 18 kardeşini bir gecede iktidarın selameti için katleden bir rejimin başka türlü olması da mümkün değildir. Bu özel hal uygulamaları, denetim altına alınan toplumları, halkları, inançları, siyasal düşünce akımlarını, renkleri ezmek, çoğu zaman da başkalaştırmak için hep
Mehmet Akif; ezan-i Muhammedî' yi hiç oturarak dinlemez, hürmeten ayağa kalkarak dinlerdi. Allah'da onun Ezan-i Muhammedî ye hürmetinden dolayı onun yazdığı İstiklâl Marşını hep ayakta dinletiyor.
Ruhuna el-Fatiha MehmetAkif Ersoy
//27 Aralık 1936
Yıl 1936
Ay Aralık
Gün 27
Musallada yatan
Olmalıydı bir sevgili
Heyhat ne ilgi ,ne itibar
Devlet unutur mu
Millî şairini?
Olmaz ya...oldu bir kere
Kaldırır o lekeyi
Onlarca seven:
Hamalı, lokantacısı
Simitçisi, talebesi...
Ey Akif gittin sen gururla
Bizse meyus ve bitkin
Bekliyoruz umutla...
Deli Filozof
İslâm'ı öyle yaşa ki, akıllar dursun.
Sen, ona buna değil, ALLAH'a kulsun.
Mehmet Akif Ersoy
Mehmet Akif Ersoy (20 Aralık 1873 - 27 Aralık 1936)
Vefatının 79.yılında saygı, minnet ve rahmetle anıyoruz.
Toprakta gezen gölgeme toprak çekilince,
Günler şu heyulâyı da er, geç, silecektir.
Rahmetle anılmak, ebediyyet budur amma,
Sessiz yaşadım, kim beni, nerden bilecektir?
Mehmet Akif Ersoy (v. 27 Aralık 1936)
Rahmet olsun.
Şarka bakmaz, garbi bilmez, edepten yok payesi
Bir kızarmaz yüz, bir yaşarmaz göz bütün sermayesi.
Kur'an Şairi Mehmet Akif
20 Aralık 1873/27 Aralık 1936
Rahmet ve minnetle...