''Ben akıllı olmak istiyorum. Benim adım Charlie Gordon. Donner'in fırınında çalışıyorum. 32 yaşındayım.''
Ah Charlie,yüreğimin derinlerine işledin,ilk sayfalardan son sayfaya kadar boğazımı düğümledin.
Zekâ seviyesi düşük olan Charli'nin bir denek olarak kullanılıp,bir ameliyatla IQ'sunun yükseltilmesini konu alıyor kitap.Ama bu anlatım bazı gerçekleri hatırlatıyor okuyucuya.Zekâsı günden güne hızla artan Charli'nin aynı hızda yalnızlaşması,eskiden yaşadığı aşağılanmaları anladıkça içinde oluşan mutsuzluğu anlatıyor.
İnsanlar arasında ki en büyük engel sevgisizlik klişesi bu kitapta yerini zekâya bırakıyor.Charlie akıllandıkça,çevresindeki insanların ondan nasıl korktuğunu ve onu işsiz bırakacak kadar uzaklaştırmak istediklerini okudukça düşük zekâ seviyesine sahip insanlara bakış açımızı sorgulatıyor.
Charli'nin eski anılarını hatırlaması aynı zamanda onun nasıl dışlandığını,istismar edildiğini de hatırlatıyor ona.Baş etmeye çalıştıkları o kadar ağır ki...
Daha fazla bahsedip tadını kaçırmak istemediğim bir kitap bu.Ne Charlie'nin ne bu kitabın etkisinden uzun süre çıkamayacağım.
Bence bu kitap farkındalığa küçük yaşlarda ulaşılabimesi için 14 yaş üzeri herkese okutulmalı.