1926 Bakü Kongresi gibi erken örnekler var ama 1927'de Filistin'de bir Yahudi'nin Latin harfleriyle ama İbranice yayımladığı kitabı görmezden gelemeyiz. İthamar Ben-Avi adlı bu Latin harfleri savunucusu, dindar Yahudilerce topa tutulmuş ve ilhamını Türklerden aldığı iddia edilmişti. Ben-Avi ise kendini şöyle savunmuştu:
"Bu fikri ben Atatürk'ten almadım, aksine onun ilham kaynağı benim. 1911'de Kudüs'e geldiğinde Mustafa Kemal'e Kaminitz Hotel'de Osmanlı'nın geleceğinin Latin harflerinde yattığını anlatmıştım, o da ikna olmuştu. Hatta 'Latin harflerinin şerefine* diye beraber kadeh kaldırmıştık!"
İlker Aytürk, "Başarısızlıkları üzerine İbranice Yazıyı romantize etme girişimleri", Middle Eastern Studies, Cilt. 43, Sayı: 4, Temmuz 2007, s. 635. Ayrıca ilginç bilgiler için aynı yazar bkz. "İbranice ve Türkçede Yazı Karizması: Romanizasyonun Başarı ve Başarısızlığını Açıklamak İçin Karşılaştırmalı Bir Çerçeve", Journal of World History, Cilt. 21, Sayı: 1, Mart 2010, s. 97-130.