... hayatımızın kısacıklığı ve kendimizin biricikliği farkındalığı ile yaşamalıyız bu hayatı!
"Bilmediğimiz mutluluktansa bildiğimiz mutsuzluğu istiyorduk."
Sayfa 12
Ey iki adımlık yerküre
Senin bütün arka bahçelerini gördüm ben!
söyle onlara çocuk, söyle, mümkün daha çok sevmek, söyle ki kalmasınlar ahlarla...
Her şey vardı, ama aslında hiçbir şey yoktu. Bunun anlamı içimizdeki ıssızlıktı... Gökyüzünde akıp giden kâinatının o büyük nehri giderek kurudu. Içimizde başlayıp bizi bizden çok uzaklara götürecek olan bu nehir kuruyunca evinin anahtarını kaybetmişlere döndük. Her yere gidebilirdik ama kendimize, içimize asla... Her şeyi bilebilirdik ama kendimizi asla... Herkes için konuşabilirdik ama kendimiz için asla...
Sayfa 21 - CezmiErsözKitabı okudu
