Çok bekledim, sıkıldım, hatta elim sahafların fahiş fiyata sattığı seri kitaplarına dahi gitti. Ama nihayet beklenen oldu ve 17 Kasım itibariyle İthaki seriyi tekrar piyasaya sürmeye başladı.Tahmin ettiğim gibi kusursuz bir eserdi. Uzun zamandır bu kadar kaliteli bilim kurgu okumamıştım. Resmen bilim kurgu ögeleri müthiş bir hikayeye
112 syf.
9/10 puan verdi
"Bazen özledim diyemezsin, "Nazım Hikmet okuyorum," dersin."
Hayatlarını okuyup araştırdığım yazarların eserlerini okumak bana daha cazip geliyor. Çünkü bence eseri anlamak, yazarı anlayabilmekten de geçiyor.
Sanırım bir sene kadar oluyor, Mavi Gözlü Dev adlı Nazım Hikmet'in Bursa ceza evindeki zamanlarını anlatan bir film izledim. Daha sonra Nazım Hikmet'in hayatı ile ilgili araştırma yaptığımı da hatırlıyorum..
Ve bir çoğunuzun bildiği üzere ben de gördüm ki; Nazım Hikmet hasret şairi. Şiirlerinde bu duyguyu çokça gözlemleyebiliyorsunuz. Özellikle son sayfalardaki şiirlerde sıkça memleket özleminden bahsetmiş. Ondan önce ki şiirlerde ise -Bursa hapishanesinde yazdıklarında- sevgiliye ve hürriyete hasret fakat yine de yaşam umudu taşıyan, geleceğin güzel günlerine inanan bir şair.
Kitabın son şiiri Nazım Hikmet'in otobiyogrofisini yazdığı şiir. Yaşamış olduğu 50-60 yıllık hayatına bir bakış, hayatında zaman zaman en yükseğe çıktığını, zaman zaman ise dibi gördüğünü bu otobiyografik şiiriyle anlatmış, kendi anılarının penceresinde gezinti yapmış.
Sizlere iyi okumalar..
youtu.be/FqPOfh-dbFI
ya da iyi dinlemeler..
Bir sene önce okuduğum ve hala rafta ilk günkü gibi duran, özenerek sakladığım bir kitaptır kendisi. Düzenli bir okuma alışkalığı olmayan biri olan bana kitapları sevdiren, düzenli olarak kitap okumaya başlatan kitaptır. Kurgusu kusursuz diyor ve bitirmek istiyorum, okumaya başlarsanız başlarda bölümler kafanızı karıştırmasın, 50-60 sayfa sonra her şey yerine oturuyor ve kitabı elinizden bırakamayacak bir hale geliyorsunuz. Okumayanlara tavsiyemdir.
Dostluk, kültür ve Afganistan üzerine oturtulmuş bir hikâye. Hangi açıdan baktığınız önemli. Bu kitabı bitirdikten sonra hemen yazarın diğer eserlerini okumak isteyeceksiniz. Afgan devrimini biraz Suriye'ye Taliban'ı da DAES'e benzetirken aslında gecen 40-50 sene içindeki insanların hep aynı kaldığını göreceksiniz. Kapitalizm babası ABD biraz pohpohlansa da Rusya, olduğu gibi gozler önüne seriliyor.
Bir baba ve iki arkadaş kardeş ...
Doris Lessing'i belki 25 sene önce okumuştum ilk kez, Türkü Söylüyor Otlar çok ilginç, gerilimli ama bir yandan sessiz bir kitaptı, iyi hatırlıyorum. Lessing'in Altın Defter'ini de okumaya çalışmış ve benden beklenebileceği gibi yarıda bırakmıştım. Kedilere Dair adlı eserinin ilk on on beş sayfası ise kitabı okumaya devam etmemem için yetti de
603 syf.
10/10 puan verdi
Kutup Yıldızı ne güzel bir kitaptı öyle kitabın bende uyandırdığı hissi kaybetmeden hemen inceleme yazmak istedim. Öncelikle kitabın sayfa sayısı 630 sayfa fakat yazar çizimlerle anlattığı için çok çabuk bitti. Kitabın konusundan da kısacık bahsetmek istiyorum Ben ve Rose adlı iki çocuk var. Aralarında 50 sene var ve bunlar benzer hayatı paylaşıyorlar. Bu ikilinin kesiştiği hayat ise New York'a yöneltiyor. Gerek konusu olsun gerek çizimi olsun muazzamdı.
