Baharın en güzel ayı benim için de mayıs olabilirdi, eğer abim Deniz ve iki yiğit arkadaşı 72'nin 6 Mayıs'ında, kin ve intikam duygularıyla idam edilmeseydi...
6 Mayıs sabahı gök sancılanırken, saat 4 sıralarında görevliler Deniz'in babasını almaya geldiler. Onların gelişleri, o zamana kadar Deniz'in babasının yüreğindeki soyut titreyişleri, soyut titreyişler halindeki düşleri, bir anda donuklaştırdı. Ondan sağ olarak aldıklarını canı, ona cansız olarak vereceklerdi...
O zamana dek onun saymadıkları şey, artık onundu...
Bugün Halkın günü mü?
Aylardan Mayıstı.. Günlerden Mayıs'ın 6'sı."Hıdırellez" günü diye yazıyor takvimler, "Alaçam, Samsun, Geyikaşan Hıdırellez günü... Karacabey, Bursa Hıdırellez şenlikleri..." Halkın her yıl sevgili gibi karşıladığı bir gün. Dargınların barıştığı, çocukların, canlıların, doğanın şenlendiği, armağanlar alınıp verildiği bir gün.
Sayfa 55Kitabı okudu
6 Mayıs 1972’de idam hükmü giyip darağacında can verdiklerinde, Deniz, Yusuf ve Hüseyin’in yaşlarının toplamı, o güne dek ölen arkadaşlarının sayısının altındaydı.
"Her eylemimiz nasıl yüreklerine korku saldı ise son anımız da öyle olmalı. Sözgelimi kellelerimizi almak için büyük gayret gösteren General Elverdi de orada olacaktır. Onun şahsında düzenin tüm hizmetkârlarına da bir çift söz söylemeliyiz. Onlara sermayenin ve Amerikan emperyalizminin hizmetkârları olduklarını hatırlatmalı, bizim ise gözümüzü kırpmadan kendimizi halkımıza adadığımızı göstermeliyiz." diyor.
Derin bir sessizlik oluyor. Yarını düşünüyorsunuz.
Yarın 6 mayıs.
Yarın Hıdırellez!
Yarın bayram.
Yusuf,Deniz,Hüseyin
6 Mayıs 1972
6 Mayıs 1972
Nerde kendini bilmez çocuklar?
Bir sabah öylece çekip gittiler
Çınladı alkışlar kör sokaklarda
Yankısı kime kaldı?
Nerde kendini bilmez çocuklar?
Bir sabah öylece çekip gittiler
Çınladı alkışlar kör sokaklarda