Üzüntüye kapılma: zalim ecel kıskıvrak
Tutup atınca beni dönülmez bir zindana
Yine de şiirlerim dünyada yaşayarak
Varlığımı sürdüren bir anıt olur sana.
Şiirimi okursan göreceksin demektir
Bu kutsal armağanı sana bırakıyorum:
Toprak kopup geldiği toprağa dönecektir
Ama sendedir gerçek varlığım olan ruhum:
Öyleyse yitirdiğin canın posası ancak
Solucanların avı ecel kölesi beden
Hınzırın bıçağına boyun eğen bir korkak;
Öyle alçak ki onu hiç anmamalısın sen.
Bedenimin değeri ruhun kabı olmaktır
Ruhunki ise sende şiirimle kalmaktır.
Psyche ile birlikte yabancı şairlerin dilimize çevrilen şiirleri ile ilgili bir liste oluşturmaktan bahsetmiştim. Tavsiyeleriyle bize yön veren herkese çok teşekkür ederiz.
Biraz uğraştıktan sonra tatmin olduğumuz bir liste oluşturduk. Daha önce böyle bir liste
İşte o mevsimi görebilirsin bende şimdi, Salınan birkaç solgun yaprak, o bile yoktur belki,
Soğuktan titreyen o çıplak dallarda hani, Duyulmaz evsiz kuşların şarkı söyleyen sesi.
Böyle bir günün şafağı söküyor bende işte, Batıda ufuklar usul usul solar ya batan günle,
Ve hazırdır artık gecenin karanlığına bürünmeye,
Her şeyi sarıp mühürleyen, ölümün ikinci benliği gece.
İşte böyle bir ateşin parıltısıdır gördüğün bende,
Gençliğimin hatıraları tutunmuş küllerimde,
O küller ki tüketir bir zamanlar beslediğini,
Ve yataklık eder ölüme, ölümün döşeğinde.
- İyi anla bunu, anla ki güçlensin aşkın,
- Şimdi gör kıymetimi, yarın beni bulamazsın.
Üzüntüye kapılma: zalim ecel kıskıvrak
Tutup atınca beni kefaletsiz bir zindana,
Yine de şiirlerim dünyada yaşayarak
Varlığımı sürdüren bir anıt olur sana.
''Üzüntüye kapılma:zalim ecel kıskıvrak
Tutup atınca beni kefaletsiz bir zindana,
Yine de şiirlerim dünyada yaşayarak
Varlığımı sürdüren bir anıt olur sana.''
Sone 74
ü z ü n tü y e kapılma: zalim ecel kıskıvrak
Tutup atınca beni dönülmez bir zindana,
Yine de şiirlerim dünyada yaşayarak
Varlığımı sürdüren bir anıt olur sana.
Şiirimi okursan göreceksin demektir,
Bu kutsal armağanı sana bırakıyorum:
Toprak, kopup geldiği toprağa dönecektir,
Ama şendedir gerçek varlığım olan ruhum:
Öyleyse yitirdiğin, canın posası ancak,
Solucanların avı, ecel kölesi beden,
Hınzırın bıçağına boyun eğen bir korkak;
Öyle alçak ki onu hiç anmamaksın sen.
Bedenimin değeri, ruhun kabı olmaktır,
Ruhunki ise sende şiirimle kalmaktır.
189