Artık dünyada bir tane olsun doğru adam yok!
Ömer Seyfettin (11 Mart 1884, Balıkesir - 6 Mart 1920, İstanbul), Türk yazar, şair, asker ve öğretmen. Türk edebiyatının önde gelen hikâye yazarlarındandır. Türk kısa hikâyeciliğinin kurucu ismi, ayrıca edebiyatta Türkçülük akımının kurucularından olup Türkçede sadeleşmenin savunucuları arasındadır.
Ömer Seyfettin, otuz altı yıllık hayatına 160 hikâye, 3 piyes, 1 masal, 89 şiir, 140 makale, 25 tercüme sığdırmıştır.
Öncelikle Ömer Seyfettin'den okuduğum ilk eserdi. Elimde okuyacak kitap kalmadığı için kardeşimin ödev olarak aldığı kitabı okumaya karar verdim :)
Kitap 12 hikayeden oluşuyor:
1. Ant
2. Falaka
3. Kaşağı
4. Forsa
5. Kurbağa Duası
6. Pembe İncili Kaftan
7. Gizli Mabet
8. Mermer Tezgâh
9. Perili köşk
10. Rüşvet
11. Türkçe Reçete
12. Yüz Akı
Kitap hem güzel hem de her hikayenin sonunda verdiği ders niteliğindeki cümleler çok hoşuma gitti. Büyük küçük herkesin okuyabileceği türden bir eser. Benim en beğendiğim hikâye 'Mermer Tezgâh' oldu. Kardeşime aynı soruyu yönelttiğimde ise 'Ant' hikayseni beğendini nedeninin ise "karakterin, arkadaşı için düşünmeden fedakarlıkta bulunması hoşuma gitti" dedi.
Kitapta beğenmediğim tek detay 'Falaka' hikayesinin içeriğinde biraz şiddet barındırması.