Öldürülmüş bebeğine sarılarak yerde oturmuş bir kadına yanaşıp yardımcı olmaya çalıştığımızda "Eğer yukarıda Allah varsa dokuz ay on günde değil 9 günde doğurmamı sağlamalı. Çünkü ben bu katliamların intikamını sürekli çocuk doğurarak alabilirim" demişti. O kadının inanılmaz anlam içeren bu sözlerini hiçbir zaman unutmadım ve kadının gökyüzüne bakan o anlam dolu gözlerini hep hatırladım. Çünkü savaşın gerçek anlamını ilk kez o gözlerde görüp iyice kavramıştım.
O gözlerde Filistin halkının tüm acılarını görüp paylaşmıştım.
Çünkü o gözler Filistin'in ta kendisidir.
Filistin ise benim vicdanımdır.
﴾9﴿ Eğer insana tarafımızdan bir nimet tattırır da sonra ondan çekip alırsak tamamen ümitsizliğe düşer, nankörleşir.
﴾10﴿ Eğer başına gelen bir sıkıntıdan sonra ona bir nimet tattırırsak, “Kötü durumlar benden uzaklaşıp gitti” der. Artık onun bütün yaptığı sevinmek ve övünmektir.
﴾11﴿ Ancak sabredip, dünya ve âhiret için yararlı işler yapanlar böyle değildir. İşte onlar için bir bağış ve büyük bir mükâfat vardır.
Hûd Sûresi, 11/9-11
Yani hiç bir sayı tam değildir. Hepsi tama yaklaşır. Ama varamaz. Demektir ki, 1,999...9'u bize 2 diye yutturmaya çalışan bir dünyanın çocuklarıyız. Ve dünya da aslında tam gibi görünerek, aslında bir irrastonellik harikası.
Sayfa 39 - Doğan KitapKitabı okuyor
Bu kalabalık bunaltıyor artık. Varlıkları değil, sesleri. Koca bir gürültü koca bir kıyamet, asıl duymamız gerekenleri gizliyor gibi. Ayhan Geçgin, "İnsan sesinin olmadığı bir yere gitmek, durmak, sadece boşluğu dinlemek istiyorum. İnsan sesi, dinlemem gereken şeyi işitmemi engelliyor." der. Öyle bir his sevgili okur: Kısacık bir