Korkmamız gereken şey ölüm değildir. Asıl yaşanmamış bir hayat ihtimalinden korkmamız gerekir. Esas trajedi odur.
Fazla çabuk yaşlanıyoruz, fazla geç akıllanıyoruz.
Alt tarafı, sonunda bu dünyadan bel ölçümüz ha altmış olarak ayrılmışız, ha seksen olarak... Bir şey fark etmez.
Hayatta her zaman adalet yoktur. Bazen haksızlığa uğrayan kendimizsek bile, yine kendi hatrımız için, bağışlamak zorunda kalırız.
Ömür boyunca taşınan kinler epey ağır bir yüktür.