Beraber geçirebileceğimiz birkaç saat için bu büyüyü, aşk iksirine dönüştürmeye kararlıyım.
Bitmeyen 96 saat:)
Rutin ya da olaysız geçen bir sürenin insana bitmez tükenmez geleceğini varsaymak mantıklıdır.
Sayfa 65 - Sel Yayıncılık 5. BaskıKitabı okudu
Saat ikiye beş var
Güvercinler toprak alandalar. Hepsi birden aynı anda havalanıyor.
Dört çocuk. Bir köpek. Küçük bir güneş ışığı. 96. Saat iki
Sel Yayıncılık
40 kilo aldım. En son tartıldığımda 96 kiloydum. Ve doğuma daha bir ay vardı. Sonra tartılmadım, dahasını ruhum kaldırmadı. Kadına benzemeyi geçiyorum, insana bile benzetemiyordum kendimi. Saçlarım uzadı, sakallarım çıktı. Kardeşim bana abla yerine abi demeye başladı. Hormonlar dedim. Bir yerde okumuştum, hormonlar yapıyor bunu, dedim. Hamile bir kadın normal bir kadının üç yılda salgıladığı hormonu bir günde salgılıyormuş, o yüzden dedim. Hormonların üstüne attım. Sonra doğdular. Karnımın içinde tuhaf bir boşluk oldu ve bedenimden sadece 10 kilo gitti.
Geriye iki bebek ve 30 kilo kaldı. Bebekler 1 aylıkken markete gittim. Pasta reyonunun önünde gelen misafirlere ikram etmek için kurabiye bakıyordum. Reyon görevlisi bir kurabiye uzattı. Al kızım dedi, hamilesin canın çeker. Kadının kafasını kopartmak istedim. Almadım kurabiye falan, hâlâ almıyorum oradan. Küstüm.
Sonra bir şeyler olmaya başladı. Sanki her hafta bir kilo gidiyordu vücudumdan. Sadece çocuklardan birini kanguru ile göğsüme asıp birkaç saat yürüdüm dışarda. Sonra yavaş yavaş eridi kilolar. Dedikleri doğruymuş dedim, 9 ayda alınan kilolar 9 ayda veriliyormuş gerçekten.
Bir gün belki sevgiliye kavuşacağım,
Amma o geçip giden ömrü nerede bulacağım?
Ama bütün zaman gitmiş değildir. Giden gitmiştir. Bu saat hasret içinde geçmektedir. Ancak, burada geçen zaman bir iş uğrunda geçiyorsa artık her seferinde boşuna geçiyor diye pişmanlık gösterilmesi gerekmez. (M.96) Bu iş hesabı değil, işsizlik hesabıdır. Mademki bir iş baştan tutulmuştur, pişmanlık öylesine gerektir ki, sonunda pişmanlığa da tövbe edilsin.
Sayfa 174Kitabı okudu
