Bir kitap kritiği grubunda seçilmesi nedeniyle almıştım, ama yoğunluğuma denk geldiği için okuyamamıştım. Kritiğine de katılmamıştım ama katılanlardan duyduğuma göre beğenilmemişti kitap. Uzun olması nedeniyle bende de olumsuz bir izlenim yarattı bu nedenle baya bir süre erteledim. Ve bir gün başlamam gerekti ve kitabı bitirdiğimde ise o kritik grubunun ne kadar da boş bir grup olduğunu anladım :)
Belki geçerli sebepleri vardır onları da dinlemek lazım, neyse konumuz bu değil. Kendi zamanının bürokratik sistemini kendi tarzıyla hiciv ediyor. Aslında bir nevi dava kitabının çok benzeri. Ama yine de bunu çok iyi bir şekilde yaptığını düşünüyorum, her ne kadar davaya benzese de bu benzerliğin aslında yazarın üslubu nedeniyle olduğunu düşünüyorum.
Her ne kadar beğendiğim bir kitap olsa da şu durumdan eleştirmek istiyorum. Günümüzün bürokrasisini eleştirmek için gerçeklikten uzak kalır, kitaptaki olaylardan bahsetmiyorum onlar bilerek gerçeklikten uzak yapılmış zaten. Ama yine çıkarım ile eleştirdiği konuyu anladığımız durum bile gerçeklikten uzak kalır. Örnek vereyim, memurların yüceliğinden bahsediyor, bunu bir çok yerde abartarak vurguluyor. Şuan memurluğun böyle bir yüceliği olmadığını herkes biliyordur (haaa burada memurdan kastı sadece şatoyla direkt bağlantılı kişilerse hala benzer bir durumda olduğumuzu söyleyebilirim)
Bazı yerlerdeki konuşmaların uzun olması sıktı, ek olarak kötü anlamda ne söyleyebilirim bilmiyorum. Birde sonunda tam olarak ne anlattı onu da anlamadım, üzerine çok kafa yormadım bu nedenledir. Genel olarak beğendiğim bir kitap. Klasik bir Kafka.
