“İnsanlar hâlâ, sanki bu hayatı nasıl zorlaştırabiliriz, nasıl çekilmez hale getirip mutsuzluğa neden oluruz diye, gece gündüz düşünüyorlar, sürekli bunun için uğraşıyorlardı.”
- Serenad, Zülfü Livaneli
"Ruhunu sıkı tut dostum,
Dağılmasın!"
Sayfa 344 - Can Yayınları 47. BaskıKitabı okudu
Ben bir günde bu hale gelmedim. Ben umudumu tırnaklarımla kazıya kazıya kaybettim.
Sayfa 197Kitabı okudu
168 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
İftira ile yaşayıp kendilerini anlatmalarına müsaade bile edilmeyen insanlar var aramızda…keşke sizi dinleseydik bile duyamamaları…, Boşanamayan mutsuz ev hanımı, İftira yiyen kadın, iftiraya ortam hazırlayanlar… zorla hapsolmuş insanlar…, kendini anlatamayan, vizyoner kişinin sıradanlaşmasının hikayesi, Etrafına uyum sağlayarak yaşamak zorunda kalması, iç içe geçen yürek burkan öyküler; tranvası olan bir hikayeler … ailesine, çevresine , kendisine uzak bir insan… ve daha fazla hikaye bir çoğunda temel travmalar ve iftiralar üzerine kurulu, yine 
Şermin Yaşar imzası. Nasıldı diye sorarsanız 10. Hikaye başlığı ile cevap verebilirim. Anma oldu haa, ve bende eklerim ,Hemde nasıl oldu… keyifli okumalar dilerim.
İnsan , kendinde olmasını istediği herhangi bir şeyi bir başkası için de aynı şiddette isteyebiliyorsa "insanım" diyebiliyor .
Gök seviyesine kadar şişirilmiş hiçlikler; evreni üreten bir inanılmazlık!
Tutunmak mı için, yoksa dokunmak, sevmek mi için uzanışı başkasının yalnızlığına!
"Beklemiş gibiyim yıllar boyu
Bulmuş gibiyim özlediğimi."
Bir çiçek anlar da,
İnsan anlamaz insandan...
~~~alıntı~~~
Bugün 3. sınıfların dersine girdim. Teknoloji üzerine konuşuyorduk. Bir öğrenci "Gözlerim olmazsa hayatım zorlaşır o zaman gözlerim teknoloji ürünü müdür?" 😀diye sordu. Teknoloji ürünü olabilmesi için insan yapımı olmalı dedim. Bizi de anne ve babamız yaptı öğretmenim dedi 😂 Bir anda ne kadar sığ düşündüğümü farkettim. Bir ışık yandı 💥💫9 yaşında bir çocuk insana yüklediğim anlamı sorgulattı. Sadece ampirik bilgiye inandığımı düşünürdüm. Kendimi bile tanımadığımı anladım
Ilişkilerde anlayış zorlukları
"Hayatımda gözden kaçırdığım ayrıntılar var. Mesela, insanlar aynı şeyleri düşünebilir, ama aynı düşünceye karşı aynı hissi beslemeyebilirmiş. Hatta bu yönümü öyle ihmal etmişim ki, kurduğum ilişkilerde bu yaşandığı zaman kendimi afallarken buluyorum. Bu durumda ne yapacağımı bilmediğimden, aynı şeyi düşünüyor olmamıza rağmen savunmaya geçiyor, kendimi konu üzerinden ona açıyorum ya da sadece o an susarak sonrasında hislerimi doğrultusunda ortada olmayan doğru ve yanlışı belirlemeye çalışıyorum. Oysa yapılması gereken tek şey o konuda karşıdaki kişinin düşüncelerini değil de konuya karşı duygularını sormaktır."
Harama baktığında nefsini yenemezsin.
Ben onun için kimim?
Sayfa 52 - Kültür yayınlarıKitabı okudu
