Gece Maskeleri
- Gece kentinin yüzlerine çaldığı boyaya ellerimle dokunabilirdim; tıpkı dokunulunca parmak uçlarında gümüş toz lekeleri bırakan bayram maskeleri gibiydi bu yüzler....
- Otel iki ırmak arasında
Zaman gece ve odalar ağır solukları paylaşıyor
Ve ben özgürlüğün yapışkanlığını sökerim
Beni oluşturan siyah fısıltılarla
Gölgeler odanın tavanına yapışıyor
Sarı ışıklar yarıkların arasında sızarken
Sesler pencere camlarından kayıp gider
Siyah maskeleri taşıyarak
(Duvarda asılı)
Beni kuşatır -sağırlığını yalanlayarak-
Bedenimde uyuyan çiçekler ürperir
Bu hüzünlü yatakta kaç çiçek intihar etti?
Az sonra bu yatak üstüne basılarak
Korkutularak düşlerimi
Suskunluk donar kurbağa sesleri arasında
Parlayan yapraklar arasında
Uyuyan ormanın önünde uzanırken
Odanın içindeki
Şairin suskunluğunda ölümün güzelliği dururken
Bu hüzün bana sonsuza dek kalmaz
Odamın pahalı dekorunu oluşturmak için
Bu özgürlüğe bedel
Suya benzeyerek
Doğanın öfkesini dindiren
Bu gecenin bedelinde
Her zaman orada
Akacak su
Ufkumun tersini anlatıyor.
Ayşe BASRİ - 167 syf.·7/10 puanGözyaşlarımın kanadığını hissediyorum. Histeri krizine tutulmuşçasına hıçkırıklara boğuluyorum. Herşey donuk, tatsız ve ruhsuz... Kendimi savaş suçlusu olarak görüyorum. Binlerce ruhu ıstırap içinde bırakan cani... Merhamete muhtaç katil... Ve daha nice başıboş duygu... Bu duyguların dillendiği çığlıklar... Çığlıkların vücuda gelip oluşturdukları cümleler...
Tüm duyguları hiyerarşik bir düzen içinde, birbirilerine karıştırmadan, dinginliklerini koruyarak aktarıyor Cezmi Ersöz. Okurken nice muhtaçlığın esaretinde yorulduğunuzu hissedeceksiniz. Ersöz ve kuşağının ortak paydasının acı ve gözyaşı olduğu kanısına vardım. Onlar gündüz maskelerini takan, gece ise maskeleri çıkarıp kendi köşelerinde kendileriyle hesaplaşanlar. Ben buna inanıyorum.
Kullandığı dilin derinliğine kendinizi kaptırdığınızda, binlerce dehlizin kapısında soluklanmak için dahi fırsatınız olmayacak. O kadar yoğun ki anlatımı, hisleri, hissettirdikleri; her seferinde yeniden boğulacaksınız. Her zaman ki gibi farklı kapak tasarımıyla göz doldurup gönül ağlatan bir eser. Okuyun. Kütüphanenizde bulundurun derim ben.
Kitapla kalın - GÜNDELİK HAYATIMIZIN MASKELERİ
Silah fabrikalarında binlerce işçi savaş alanında cephane yetiştirmek üzere gece gündüz demeden çalışıyor. Tanımadığı birilerinin eline silah verip tanımadığı birilerini öldürmesi için.. Yaptığı işin karşılığı olarak da karnını doyuruyor. - Gece, vicdanının sesini dinlemek için yeterince sessiz. Ve insanlar gündüz taktığı maskeleri çıkarmak için yeterince yalnız.
