Sen sebepsiz mutlu olmanın delilik olarak görüldüğü çılgın bir toplumda yetiştirildin. Hiçbir neden yokken gülümsüyorsan insanlar kafadan çatlak olduğunu düşünürler – Neden gülümsüyorsun? Neden o kadar mutlusun? "Bilmem, sadece mutluyum işte" dersen, cevabın onların sende bir tuhaflık olduğuna dair inançlarını pekiştirir. Ama eğer mutsuzsan kimse sana niye mutsuz olduğunu sormaz. Mutsuz olmak doğaldır; herkes öyle zaten.
Din kitaplarında yazanlar kalbini mutlulukla doldurmadıkça bir kriter teşkil edemezler. Aynı şekilde benim dediklerim de öyle. Sen doğduğun anda içine hassas bir dedektör yerleştiriliyor. Böylece sen hayatının bir parçası olarak her zaman neler olup bittiğini, mutlu olup olmadığını anlayabiliyorsun. Kimse mutlu muyum mutsuz muyum diye kendine sormuyor. Hiçkimse bu soruyu sormadı bugüne kadar. Mutsuzsan, bilirsin; mutluyum bilirsin. Bu içinden gelem bir değerdir. Sen bunu bilirsin, dünyaya bilerek geldin, o yüzden bırak içindeki dedektör devreye girsin, o zaman hayatta yanlış yapmazsın.