Sakarya Şairleri

Büyük milletlerin hayatı, büyük denizlere benzer. Türk Milleti bir okyanustur. Medleri ve cezirleri vardır. Batı Türklüğünün med'di Sakarya'dan başladı, Viyana'da, Yemen'e Cezayir'e dayandı. Cezr'i 1922'de Sakaryada bitti. Şimdi med halindeyiz, Sakarya'dan çıktık, İzmir'e, Edirneye, Hatay'a vardık. Bütün eski sâhilleri örteceğiż ve eski hudutları geçeceğiz.»
«Birinci med için Yahyâ Kemal:
Gelmiştik bir zaman Sarı Saltuk'la Asya'dan;
Bir bir Diyâr-ı Rûm'a dağıldık Sakarya'dan; demişti.»
«İkinci med için Necip Fâzıl şöyle diyor:
Yüz üstü çok süründün, ayağa kalk Sakarya!
«Şairleri Allah söyletir.»

«Sakaryada başlayan yeni med eski meddin hudutlarını da aşacaktır.»

Necip Fazıl şöyle diyor:
‹‹Yüzüstü çok süründün ayağa kalk Sakarya..››
Şairleri Allah söyletir. Sakarya kalkacak ve kötürüm iradeleri suya boğacaktır.

"...kayıtsızlıklara rağmen Kıbrıs elden gitmeyecektir. Çünkü Türk tarihinin akışı bunu emretmektedir. Büyük milletlerin hayatı, büyük denizlere benzer. Türk Milleti bir okyanustur. Gel-git'leri (medleri ve cezirleri), sularının
yükselişi-çekilişi vardır. Batı Türklüğü'nün yükselişi (med'di), Sakarya'dan başladı; Viyana'ya, Yemen'e, Cezayir'e dayandı. Geri çekilişi (cezr'i) 1922'de Sakarya'da bitti. Şimdi
yükseliş (med) halindeyiz. Sakarya'dan çıktık, İzmir'e, Edirne'ye, Hatay'a vardık. Bütün eski sahilleri örteceğiz ve eski sınırları geçeceğiz.

Birinci ilerleyiş için Yahya Kemal:
"Gelmiştik bir zaman Sarı Saltuk'la Asya'dan;
Bir bir Diyâr-ı Rûm'a dağıldık Sakarya'dan"
Demişti.

İkinci ilerleyiş için Necip Fâzıl şöyle diyor:
"Yüz üstü çok süründün, ayağa kalk Sakarya!"

Şairleri Allah söyletir.
Sakarya'dan başlayan yeni yükseliş, eski geri çekilişin sınırlarını da aşacaktır..."

Birinci yükseliş için Yahya Kemal,
Gelmiştik bir zaman Sarı Saltuk’la Asya’dan,
Bir bir Diyar-ı Rum’a dağıldık Sakarya’dan...
demişti.
İkinci yükseliş için Necip Fazıl,
Yüz üstü çok süründün, ayağa kalk Sakarya...
diyor.
Şairleri Allah söyletir. Sakarya’dan başlayan yeni med, eski meddin hudutlarını aşacaktır.

"Malazgirt'te bileğinin kuvvetiyle, dehasının zoruyla bize bu aziz vatanın kapılarını açan Alparslan'ı, muharebe emri vermeden evvel hangi kuvvetler ziyaret etti ve ona neler gösterdi? Üç kıtada genişleyecek yeni bir Roma'yı kurmak üzere olduğunu, talihini, avuçları içinde taşıdığı milleti, yeni bir tarih ve coğrafyanın emrine verdiğini, yeni bir terkibin doğmasına bir çınar gibi yetişip kök salmasına sebep olduğunu acaba hissetmiş miydi? Hiç tanımadığı dehalı çocuklar müstakbel zaferlerin kumandanları, henüz söylenmemiş şiirlerin şairleri, henüz yükselmemiş şaheser yapıların mimarları, henüz duyulmamış nağmelerin bestekârları etrafında henüz açmamış bir lecrin gülleri gibi dolaşmıyorlar mıydı? Gözlerinde Sultan Hanı'ndan, İnce Minare'den bir hayal yok muydu? Eğer yokduysa, bütün bunlardan habersiz, bu müjdeleri içinde konuşur bulmadan o büyük işi nasıl yaptı? Nasıl on senede Malazgirt'ten Akdeniz kıyılarına, bu toprağın tanımadığı ve tatmadığı bir ideali taşıdı? Fatih'in İstanbul fethinden evvelki uykusuzlukları, Bâkî'nin ve Nedim'in, Neşatî ve Nâilî'nin Sinan'la Hayreddin'in, Kasım'ın Itrî ile Dede'nin, Seyyit Nuh'la Tab'î Mustafa Efendinin ve daha yüzlerce onlara benzeyenlerin dehalarına yüklü bir kaderi kendisine taşımasından gelen bir sabırsızlıktan başka ne olabilir? Ve eğer o mübarek ağrı olmasaydı bütün bu eserler nasıl doğarlar, hangi mucize ile eski hayat ağacı yeni meyvalarla donanırdı? Mustafa Kemal ve arkadaşlarını Anadolu yollarında dolaştıran, binbir güçlükle güreştiren yapıcı ve yaratıcı ağrı, Malazgirt'in ve büyük fethin başladığı işi asırlar boyunca devam ettirecek ve nasıl Sinan ile Nedim'i, Yunus ile Itrî'yi muzaffer rüyalara borçlu isek, gelecek çağların şerefini yapacak olan isim ve eserleri de İnönü'nde, Sakarya ve Dumlupınar'da harita başında geçen uykusuz gecelere ve bu gecelerin ağır yükünü kemik ve kanı pahasına taşıyan isimsiz şehit ve gazilere borçlu kalacağız. Ankara Kalesi bu akşam saatinde bana bir milletin, tarihinin ne kadar uzun olursa olsun, birkaç ana vak'anın etrafında dönüp dolaştığı, birkaç büyük ve mübarek rüyaya, yaratıcı hamlenin ta kendisi olan bir imanın devamına bağlı olduğunu bir kere daha öğretti."

"Necip Fazıl şöyle diyor:
《Yüz üstü çok süründün, ayağa kalk Sakarya!》
Şairleri Allah söyletir. Sakarya'dan başlayan yeni med, eski meddin hudutlarını da aşacaktır."