“İnsanlar hâlâ, sanki bu hayatı nasıl zorlaştırabiliriz, nasıl çekilmez hale getirip mutsuzluğa neden oluruz diye, gece gündüz düşünüyorlar, sürekli bunun için uğraşıyorlardı.”
- Serenad, Zülfü Livaneli
İnsanlara güvenmek demek, kendini azıcık öldürtmekle eş değerdir.
İnsan ulaşamadığı şeyin gurbetçisidir.
Sayfa 9 - Halil EcerKitabı okudu
Gıybeti tasdik etmek de gıybetten başka birşey değildir. Hatta susan da gıybetçinin ortağıdır!
Epub/ Gelenek YayıncılıkKitabı okuyor
Hani olur ya, bir çiçeği incitirsem; bir gün benim de incitilecek olmam ihtimaline cesaretim yok.
Sayfa 13Kitabı okudu
"Oğlum 'ben büyüdüm' diyor, demek ki ölebilirim artık."
Sayfa 37
İnsanlara bir daha güvenmeyeceğim demişimdir:
Ah benim yufka yüreğim! Daha doğrusu, ah benim aptal kafam!
Sayfa 38 - Doğan Kitap, 1. Baskı, Ekim 2019.Kitabı okuyor
Şimdi kılıksızım, fakat
borçlarımı ödedikten sonra
ihtimal bir kat da yeni esvabım olacak
ve ihtimal sen
yine beni sevmeyeceksin.
bununla beraber pazar akşamları
sizin mahalleden geçerken,
süslenmiş olarak,
zannediyor musun ki ben de sana
şimdiki kadar kıymet vereceğim?
Orhan Veli Kanık 
Bütün Şiirleri
Bildiğiniz gibi en tehlikeli mermiler düşmandan gelmiyor."
İnsanların gitmeleri için ölmeleri gerekmez.
Sizin onların zihninde ölmeniz yeterli...
Kim ne derse desin 90 lı yıllarda çocukluk bir başka güzeldi.
Okulda sırasında kımıldayan çocuğa anında hiperaktif dediler. Sağa sola bakınana "Dikkat eksikliği var bunun." dediler.
Konuşan geveze, konuşmayan içe kapanıktı. Robot gibi insanlara dönüştüler.
Sokaklarda bir tane bile çocuk yoktu.
Gündüz hepsi okuldaydı. Akşamları da kurslara gidiyorlardı.
Daha önce kasabada bir tane bile kurs yokken, bir hafta içinde her yere kurslar açıldı. Çocukların gittikleri tek yer, kurs ve psikolog oldu.
Sayfa 27 - Taze kitapKitabı okuyor
