208 syf.
·
Puan vermedi
Kar Manzarası
Acının bedeni aşıp ruha değdiği yerde ne kadar yakın insanın kıyameti. Bütün bu hayat manzaraları, edebî eser olarak sözcüklere dökülürken, bir imaj sağanağının sığınağına iltica edilmezse eğer en usta edibin kaleminde dahi sıradanlaşıyor. Ama bir imaj sağanağının sığınağına iltica edilirse, bu kez şiirleşiyor. Ve bu kez hayat, hayat olmaktan çıkıyor. Çünkü ızdırabın sesi varsa ızdırap. Sözcük, ızdıraba yetmiyor. Acının aynaya düşen görüntüsü, acıya müsâvi değil.
Okur Takip Önerileri
Kitaba İstiğna
Bilginin kaynağı olarak, kendi asliyetine doğru yola çıkmak isteyen insan ruhunu terbiye edici bir yanı bulunan kitap, aynı yolculukta ruhun bir haddi aşmasından sonra bütün anlamını yitirir. Öyle ki, başlangıçta bir özgürleştirici, bir zincir kırıcı iken, sözkonusu haddin aşılmasından sonra zincirin kendisine ve esarete dönüşür. Çünkü kitap
Rüya
Değil mi ki Hz Peygamber " İnsanlar uykudadır, öldükleri zaman uyanırlar" buyurmuştur. Ve yine o insanlar öldüğü zaman her şey, aradan bir perde sıyrılmış gibi düşten gerçeğe dökülür. "Üzerinden örtünü, perdeni kaldırdık. Bugün gözlerin daha da keskindir." (Kaf 22)
İyi ki bir düşteyiz. İyi ki ölüm var.