Kabil'e döndüklerinde, Taliban'ın Meryem'i nere-ye gömdüğünü bilememek, Leyla'nın feci halde canını sıkıyordu. Meryem ın mezarını zıyaret etmek, bir süre yanında oturmak, bir-iki çiçek bırakmak isterdi. Ama Leyla artık bunun hiçbir önemi olmadığını bili-yor. Meıyem zaten hep yakınında. Burada, hep birlikte b-oyadıkları bu duvarların arasında, diktikleri ağaçlarda, çocukların örtündüğü battaniyelerde, yastıklarda. kitaplarda, kalemlerde. Meryem, çocukların kahkaha-larında. Azize'nin ezberden söylediği ayetlerde, yüzü-nü batıya dönüp mırıldandığı dualarda. Ama en çok da, Leyla'nın kalbinde; bin güneşin göz kamaştırıcı ışıltısıyla aydınlandığı, pırıl pırıl parladığı yerde.