Nur
@Agnostic
Rüzgar bizi sürükleyecek
Insta : simseknurs
258 reader point
Joined on March 2018
Anarşi hiçbir yöneticinin olmadığı bir toplum durumudur;
yönetim yoktur. Bu kavram, başka aşağılayıcı sıfatların yanı sıra “arkaik” ve
“ilkel” de denen toplumlarla açıkça bağlantı içindedir. Anarşizm, 19. yüzyılda
Avrupa’da ortaya çıkmış, anarşi fikriyle bağlantılı olan, fakat aynı zamanda
insan özgürlüğünü ve bireyciliği en üst düzeye koyan daha kapsamlı, öz-bilince
dayalı bir değerler kuramının parçası ve sonucu olan sosyo-politik bir kuramdır.
Böylece, anarşist teoride ilk önerme, Josiah Warren’in bireyin egemenliği dediği
şeydir ve bunu, yönetim ve devletin bireyin özgürlüğünü ezdiği, dolayısıyla
bunların lağvedilmesi gerektiği önermesi izler. Fakat, aynı zamanda, anarşistler
baskıcı olarak nitelenen diğer kurumların lağvedilmesini de isterler: Kilise,
patriarkal aile ve “irrasyonel” otoriteyi kutsayan herhangi bir sistem buna
dahildir. Anarşist teori eşitlikçidir, hiyerarşi karşıtıdır ve ademi-merkeziyetçidir.
“Irka, renge, inanca” ya da cinsiyete dayalı herhangi bir ayrımcılığa her zaman
karşıdır. Anarşistler muhtemelen kadın özgürlüğünün ilk savunucularıdır.
Aşkın düşmanı bencilliktir,herhangi bir rakip değil. Şöyle de denebilir: Aşkımın en amansız düşmanı, yenmem gereken düşman,öteki değil benim, farka karşı özdeşliği isteyen, farkın prizmasında süzülmüş ve yeniden oluşturulmuş dünyaya karşı kendi dünyasını dayatmak isteyen “ben”.
"Seks, insanın aşkı bulamadığında elinde kalan bir tesellidir."
Reader Follow Recommendations
- Tutamak sorunu. İnsanın bir tutamağı olmalı.
- Anlamadım.
- Tutamak sorunu dedim. Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz
bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı
mı insan yuvarlanır. Tramvaylardaki tutamaklar gibi. Uzanır
tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi
işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi
tutamağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü
fark etmez. Kağızman köylerinden birinde bir çift öküzüne tutunan
bir adam tanıdım. Öküzleri besiliydi, pırıl pırıldı. Herkesin,
"- Veli ağanın öküzleri gibi öküz yoktur," demesini isterdi. Daha
gülünçleri de vardır. Ben, toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü,
sahteliğini, gülünçlüğünü göreli beri, gülünç olmayan tek
tutamağı arıyorum: Gerçek sevgiyi! Bir kadın. Birbirimize yeteceğimiz,
benimle birlik düşünen, duyan, seven bir kadın!
Bu iki adam dünyada hoşgörü diye bir şey olmadığını bilmiyorlar.
İnsan kendininkine uygun olmayanı bağışlamaz. Biz, hoşgörüsü olmadığını bile bile, başkalarında kendininkinden ayrıyı bağışlamaya
çalışana hoşgörülü diyoruz.