Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Ahya
Ahya
@Ahya
İstanbul
73 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Çoğumuz ağaçları yalnızca birer ağaç olarak görürüz. Oysa onlar konuşarak, birbirlerine yardım ederek, birbirlerini koruyarak kocaman bir orman olabiliyorlar. Ya biz insanlar ne yapıyoruz? Nefretle, öfkeyle, yalanla, iftirayla, savaşla birbirimizi yok edebilmek uğruna ömrümüzü çürütüyoruz."
Ne yazık ki her güzel şey gibi Düşperest serisinin de sonu var:( Keşke on kitaptan oluşsaydı da keyifli keyifli okumaya devam etseydim ama bitti işte. Artık diğer Özgür Balpınar kitaplarına yelken açacağım mecburen. Favorim hâlâ ikinci kitap ama Düşler Atlası çok güzeldi. Önceki kitaplardan tanıdığım ve sevdiğim her karakter buradaydı ki serinin başından beri bunu hayal ediyordum. Bamba ve Deniz tüm zorluklara rağmen çok güzel arkadaşlar edinmişlerdi. Bu kitapta hep birlikte bir gemi yolculuğuna çıkıyorlar ama büyük bir sorunla karşılaşıyorlar. Tabii Ra ile de. Ra kim mi? Sizi seriyi okumaya davet ediyorum. Güldürüyor, düşündürüyor, hüzünlendiriyor, yeni şeyler öğretiyor. Kısacası kendine bağlıyor. Çok detay vermek istemiyorum kimsenin okuma keyfi bozulmasın. Son olarak seriyle ilgili okuduğum her değerlendirme nasıl da haklıymış. İyi ki okudum. Sizi özleyeceğim çocuklar
"Onlar beton binaların arasında çiçeksiz ve sevgisiz bir hayatı seçmişlerdi."
İlk kitapta Deniz değişim programı kurasıyla bir Afrika ülkesine gitmişti. Bu kitapta onun yerine misafir öğrenci olarak gelen Mbuti kabile üyesi Bamba'nın İstanbul macerasını okuyoruz. İlk kitabı okurken ikinci kitaba geçmek için sabırsızlanıyordum. Bamba'nın hikâyesinin nasıl ilerleyeceğini daha çok merak ediyordum çünkü. Merak ettiğim kadar varmış. Yeryüzünün Kalbi serinin açık ara en sevdiğim kitabı oldu. Çok tanıdık geldiğinden belkide. Deniz'in hikâyesi unuttuğumuz, özlediğimiz güzel şeyleri hatırlatırken, Bamba'nınki gayet farkında olarak kargaşa dolu metropollere sıkıştığımızı, içinde bulunduğumuz üzücü durumları hatırlattı. O yüzden yine biraz hüzünlü ama tabiiki mesajlarla da dolu bir hikayeydi. Çocuklara öğretilmesi gereken her değer vardı. Okurken gerçekten çok eğlendim küçük okuyucular kitaba aşık bile olabilirler. En beğendiğim kısım kampa gidişleriydi sanırım. Bu arada fabrika olayının kurguya adapte edilişi Kitabı okurken çok fazla duygu geçişi yaşamanız mümkün. Bamba'ya üzülebilir, yaptıklarıyla gurur duyabilir ya da pes ettiği için ona kızabilirsiniz ama her seferinde sizi şaşırtacağı muhakkak. Hepimizin hayatına bir Bamba lazım ❤
Göğü Yere İndirelim'i okumak çocukken bayram ziyaretlerinde sunulan ikram dolu tabağın içinde en sevdiğim çikolatayı görmek gibiydi. Öyle birdenbire mutlu ediyor insanı.
Yaramazlığıyla herkesi çileden çıkaran Deniz bir uzman tavsiyesiyle Öğrenci Değişim Programına katılır. Ailesi bu yolculuğun onun üzerinde olumlu etki bırakmasını umut ederken, Deniz'de bunu eğlenceli bir serüven olarak görmeye karar verir. Kongo'daki kabile hayatının onu bambaşka bir çocuk yapacağından henüz habersizdir.
Beklemediğim kadar çok sevdim ben bu kitabı. Okumak çok keyifli, biraz da hüzünlüydü. Unuttuğumuz şeyleri hatırlatıyor. Gerisi sürpriz olsun sizlere. Dünyaya başka bir gözle bakmasını istediğimiz her çocuğa hediye etmeliyiz bu seriyi.
Okur Takip Önerileri
Halide Edib'den ikinci eserim. Meşhur romancı Feridun Hikmet'le ressam Kamuran arasındaki yasak aşkı anlatıyor. Sevemedim bu kitabı. Ne konusunu ne karakterlerini. Hepsi çok derinliksiz. Beğendiğim kısımlarda vardı tabii. Kamuran'ın anlattığı geri dönüşler onlardan biri mesela. Beklentimin aksine zamanın siyasi olaylarını hikayenin arka planında tek karakter üzerinden çok az gördük. Yazarın ilk dönem eserlerinden olduğu için bireysel tema ağırlıklı. Günlük ve mektup türünde. Dili sade fakat devrik kalıplarla dolu. Halide Edib tüm eleştirilere rağmen böyle yazmaya devam etmiş. Eski kelimelerin anlamlarını kitabın sonunda değil dipnot şeklinde görmeyi tercih ederdim. Akıcılığı biraz baltalamıştı. Ayrıca kitap sanılanın aksine yazarın son kitabı değil. Sırf isminden dolayı öyle sanılması biraz anlamsız geldi doğrusu. İsim kurgudaki bir noktaya ithafen bu şekilde. Kitapla ilgili yazılmış az sayıdaki yoruma ve baskı sayısına bakarak çok göz önünde olmayan bir Halide Edib kitabı denilebilir. Sıkıcı ya da kötü değildi ama beklediğim gibi de değildi. O yüzden kesinlikle okumalısınız diyemem.
Keyif kaçırıcı detaylar içermektedir!
Kehribar Dürbün bu yıl okuduğum ilk kitap.
İlk kitabı yorumlarken ne kadar heyecanlandıysam bunu yazarken de bir o kadar üzgünüm. Uzun zamandır bu kadar kalbimi kıran bir kitap okumamıştım. Serinin sonunu düşündükçe hâlâ çok üzülüyorum, kitaba dair neler yazsam toparlayamıyorum o yüzden yorumu
Lyra Oxford'da, Will Parry ise bizimkine epey benzeyen dünyasında bulduğu pencereden yeni bir paralel evrene geçiş yapar. Sadece çocukların yaşadığı Cittàgazze ilk başta rüya gibi görünsede yol arkadaşı olacak ikiliye geldikleri yerden daha tehlikeli kapılar açacaktır. Onlar amaçlarına ulaşmak için uğraşırken Mrs Coulter ve yeni kötüler acımasız
Keyif kaçırıcı detaylar içermektedir!
Kuralsız'ın sonunda Edith Prior'ın videosu ortaya çıkmış ve gerçeklerin bir kısmı öğrenilmişti. Bunun üzerine kendilerine 'Yandaş' ismini veren grup gerçek dünyaya ulaşmak için bir ekip oluşturmaya karar verir. Tris ve arkadaşları tüm belirsizliklere rağmen çitin dışına çıkmaya gönüllü olurlar. Karakterlerin
Kitap anlatı türünde. Yazar eski savcı, avukat olduğu dönemde müvekkilerinin karıştığı üç olay ve beş cinayetten bahsediyor.
Mesleğin zorluğundan ve adalet sistemindeki sıkıntılardan bahsedilmiş olması güzel. İnce olması ve merak uyandırması sayesinde çabuk da bitiyor. Kitabın alanla ilgili kişilere daha fazla hitap edebileceğini düşünüyorum. Ben yazarın üslubunu beğenmedim, diğer kitaplarını okumayı planlamıyorum.
Yorum kitabı okumayanlar için keyif kaçırıcı detaylar içermektedir!
Herkese merhabalar. Bookstagram hesabımı açmadan önce okuduğum kitapların yorumunu hiç girmedim buraya. Belki birkaçını. Öyle bir işe kalkışsaydım çok zahmetli olurdu. Bu yüzden Gurur ve Önyargı'nın yorumunu da hiç girmedim. Sonra madem kitabı çok defa okudum, çok da seviyorum
Sherlock serisini kronolojik okumak istemiştim fakat henüz hikâyeleri kitaplığıma ekleyemedim. O yüzden ikinci romandan sonra okunması gereken hikayeyi atlayarak üçüncü romanı okudum. Baker Street'den Birlstone köyüne uzanan bir yolculuk, Bay Douglas'ın esarengiz cinayeti ve biraz da Profesör Moriarty. Su gibi aktı deyimini kitaplar için sık sık kullanırız ya, bu da onlardan biri. Kitap iki kısımdan oluşuyor. İlk kısım da çok heyecanlıydı ama ikinci kısım baya baya harikaydı. Sir Arthur her kitabında olduğu gibi bunda da sürpriz ters köşelerle mest etti beni. Sherlock serisine dair tek eleştirim yazarın kurgu akışına müdahil olması. Epeydir okuduğum kitaplarda buna rastlamıyordum o yüzden birazcık rahatsız etti. Dördüncü romanı okumayı erteleyip önce hikâyeleri edinmeyi bekleyeceğim.
Kürk Mantolu Madonna'nın yorumunu hiç girmedim buraya ama birkaç kez okudum. En sevdiklerimden. Bu yüzden Sabahattin Ali'nin hangi romanını okursam okuyayım favorim hep Kürk Mantolu Modonna olur sanıyordum. İçimizdeki Şeytan'ı okuyana kadar. Aslında hâlâ birini seçebilmiş değilim. Aynı ölçüde seviyorum. Sanırım ikisi de farklı anlamda favorilerim. Kürk Mantolu Madonna karakterleri ve kurgusuyla, İçimizdeki Şeytan ise konusu ve hissettirdikleriyle. Sabahattin Ali tarif edemediğimiz her şeyi ne güzel anlatıyor değil mi? Bu yüzden kitaplarını çok seviyoruz, cümlelerine takılıp kalıyoruz. Kitapla ya da Ömer'le ilgili ne yazsam çok yüzeysel, çok eksik kalacak sanki. Kendinize bir iyilik yapın ve bu kitabı okuyun. En iyi ihtimal çok seversiniz, en kötü ihtimal aklınızda birkaç çarpıcı alıntı kalır o bile kârdır. Yazardan okuduğum ikinci kitap, dilerim diğerlerini de bu kadar sevebilirim.
"Onun iki masalı vardı. Biri kendisinindi ve başka kimse bilmezdi. Ötekini ise dedesi anlatmıştı ona. Sonra ikisi de yok olup gitti. Şimdi biz bunlardan söz edeceğiz."
Bazı kitapları beğeneceğimizi daha giriş paragrafını okurken anlarız ya Beyaz Gemi onlardan biri. Cengiz Aytmatov'dan ilk kitabım. Isık Göl'ün yakınında şehre uzak bir
Bu seriden önce Grisha üçlemesinin okunması öneriliyor ama ben okumadım, yakın zamanda da planlamıyorum. Nedensizce hiç merak etmediğim bir seri. Ayrıca olumsuz çok yorum gördüm. Dizisi çıktığında merak edersem okurum diye düşünüyorum. Kargalar Meclisi Grisha serisinin devamı değil diye biliyorum ama aynı evrende geçiyorlar. Kitap tek başına evren hakkında yeterli bilgi veriyor bence. Oldukça heyecanlı bir fantastik roman. Beğenmeyeni de görmedim. İsminin çekiciliğinden dolayı merak ettiğim bir kitaptı.
Tehlikeli dünyalarında hayatta kalmak için kimseye güvenmeyen altı genç kabul ettikleri zorlu görevi başarmak, vaad edilen ödülü almak ve en önemlisi hayatta kalmaya devam etmek için bu sefer birbirlerine güvenmek zorundadırlar.
Her bölümü başka bir karakterin ağzından okuyoruz. Her kitapta sevdiğim bir teknik değildir ama bu kitap da sevdim. Keza karakterleri de ve onların geçmişini okumayı da. Kaz, Inej, Nina ve Matthias favorilerim. Son ikisine en başta sinir olmuştum ama geçmişlerinin anlatıldığı bölümde ısındım. Kitabın büyük kısmı için gelişme bölümü diyebiliriz. Esas olaydan ziyade olayın hazırlığını görüyoruz. Ayrıca kitaptaki karanlık ve tehlikeli atmosferi beğendim. Bu şekilde bir evren oluşturmak başka kitaplarda da deneniyor ama bu en başarılılarından biri bence. Çoğu fantastik eser biraz toz pembe oluyor. Lafın kısası sağlam kurgu, sevilesi karakterler. Hatta Kaz ve Inej o kadar mantıklı, olgun karakterler ki yaşlarını öğrenince şok oluyor insan. Ee böyle kitap karakterlerine de zor rastlanıyor bu devirde. Fantastik, macera, gençlik türlerinin karışımı bir kitap arıyorsanız işte o bu, tavsiyemdir :)
Gölge üç yıllık mahkûmiyetini tamamlamış sakin bir hayat yaşamayı ve Laura'ya kavuşmayı beklerken onun ölüm haberini alır. Cenazeye katılmak için çıktığı yolda karşılaştığı Bay Çarşamba ona bir iş teklif eder. Karısıyla yaşamak istediği hayat artık sadece bir hayal olduğundan iş teklifini kabul eder. Gölge bilmesede bu iş eski, yeni tanrılar ve
Serinin ikinci kitabı elem ve kederle dolu olduğundan okumak üzücü olmuştu :( Yüzük Kardeşliği dağılıyor, hepsi başka bir yere savruluyor. Boromir'in olmayışı, Frodo ve Sam'in gidişleri, Merry ve Pippin'in başına gelenler, Gandalf'ın değişimi... İlk kitapta Yüzük Kardeşliği'nin bir araya geleceği kısımları beklemek çok heyecanlıydı hatta okuma hızıma bile yansıyordu. Bu kitaptaysa bir arada olmayışları sürekli ne zaman birbirlerini bulacaklar diye yakınmama sebep oldu. Karakterlerin er geç bir araya geleceklerini bilsem de üzülmeden edemiyorum en çocukça özelliğim herhalde :) İkinci kitap pek tabii kurgu açısından ilkinden daha zengindi. Hiç durağan kısmı yoktu bence. Gandalf zamanında Miğferdibi'ne yardım getirebilecek mi, Frodo ve Sam doğru yolu bulabildiler mi, Aragorn, Legolas ve Gimli buçuklukları nasıl bulacak derken bir Tolkien kitabı daha bitti. Filmlerden gidişatı biliyorum ama film kitapla tıpatıp aynı olacak değil ya, acaba nasıl bir farklılık var diye diye yine heyecanla okundu. Arada Gollum'u boğma isteği uğradı tabii, itiraf etmek gerekirse bazen Frodo'yu da. Kitabın ilk yarısıda ikinci yarısı da çok sürükleyiciydi ama ilk kısım biraz daha ağır bastı benim için. Daha fazla olay barındırdığı için sanırım. Fantastik okumayanlar "Sana ne öğretiyor ki bu? Hiçbir şey" derler ya saçma buldukları kitaplara bakıp. Aslında çok şey öğreniyoruz, güzel şeyler. Gerçek hayatta bile kullanabileceğimiz şeyler. Sam ve Frodo'nun arkadaşlığını okurken bunu fark ediyorum.
Üçüncü kitabı henüz okumadım. Orta Dünya'ya veda etmeyi erteliyorum.
