Mühimce mevkilere geçen adamların esas âdetlerinden biride galiba eski -ve kendilerinden geri kalmış-arkadaşlarına karşı gösterdikleri bu biraz da şuurlu dalgınlıktı.
Sonra ,o zamana kadar "siz"diye hitap ettikleri dostlarına birdenbire ahbapça "sen"diyecek kadar alçakgönüllü ve babacan oluvermek ,karşısındakinin sözünü yarıda kesip rasgele manasız bir şey sormak ve bunu gayet tabii olarak, hatta çok kere şefkat ve merhamet dolu bir tebesümle birlikte yapmak....
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı,gene aynı şekilde ,fakat her şeyden habersiz ,yaşayıp gidicektim.Sen bana ,dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu,benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.