Okur Takip Önerileri
Acı çekmek ne demekmiş asıl şimdi anlıyordum. Acı çekmek bayılana dek dayak yemek değildi. Ayaktaki cam kesiğine eczanede dikiş attırmak da değildi. Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. Kolları, başı hep dermansız bırakan, yastıkta öbür yana dönme isteğini bile söndüren bir şey.
"Daha anlatsana," dedim.
"Hoşuna mı gitti?"
"Hem de çok. Seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre boyunca hiç durmadan laflamak isterdim."
"Benzinimiz yeter mi ki?"
"Yalancıktan doldurursak yeter."
"Xururuca."
"N'oldu?"
"Ağlarsam ayıp olur mu?"
"Ağlamak asla ayıp değildir, sersem. Niye ki?"
"Bilmem, henüz alışamadım. İçimdeki kafes bomboş kaldı sanki..."
"Fabrika bir ejderhaydı; her sabah insanları yutan, akşamlarıysa yorgun insanlar kusan bir ejderha."
"Sence bu yarasa seni çok seviyor mu?"
"Sevmez olur mu..."
"Yürekten mi seviyor?"
"Kesinlikle."
"Öyleyse geleceğinden emin olabilirsin. Biraz gecikebilir , ama bir gün mutlaka seni bulacaktır."
"Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda, çizdiklerimde,
Şarkılarımda, sözlerimde.
Sen kalacaksın kimse bilmeyecek
Ve kimseler göremeyecek seni
Yaşayacaksın gözlerimde..." 
Özdemir Asaf
İnsan mutlu olamaz. En iyi ihtimalle bazı şeyleri biraz daha rahat hale getirebiliriz,hepsi bu. En iyi ihtimalle mutsuzluğu biraz azaltabiliriz ,hepsi bu kadar. Ama mutluluk ? İnsan olamaz.
Sigmund Freud
Nasıl oluyor da insanı mesut eden şey aynı zamanda felaketinin de kaynağı oluyor.
