... Ya bu dünyanın içindeki dünya hakikat olacak ya ben postu vereceğim.
Sayfa 276Kitabı okudu
Üşümek mi? İnsanın içinde güneş gibi yanarken üşümek mi?
Sayfa 260Kitabı okudu
İçinde sönük bir ümit yok değildi. Çok güzel bulduğumuz için, hiçbir zaman elimize geçmeyecek sandığımız şeylere karşı duyulan o ümitsiz ümit.
Sayfa 257Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
aydınlık bu gece gözlerimi incittiği için lambamı söndürdüm.
Sayfa 254Kitabı okudu
İnsan yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar.
Sayfa 207Kitabı okudu
Yüreği hasretten göz göz olmuştur. Sen, kurşunla vurulanları hiç işitmedin mi, be hemşireceğim? Bazıları, vurulduklarının farkında bile olmazlar; üç beş adım koşarlar, kaçıp kurtuluyoruz sanırlar. Yara sıcakken acımaz, hemşireceğim. Hele bir soğumaya başlasın. Sen bak, seyret o kızcağız nasıl yanıp yıkılacak?...
Sayfa 190Kitabı okudu
Ayın on beşi karanlıksa on beşi aydınlıktır.
Sayfa 172Kitabı okudu
... postunu sudan kurtarmış bir insanım, canım nasıl isterse öyle yaşarım.
Sayfa 159Kitabı okudu
Ne bileyim! İnsan birini sevmek felaketine uğradı mı esir gibi bir şey oluyor
Sayfa 76Kitabı okudu
Pür ateşim, açtırma benim ağzımı zinhar
Zalim, beni söyletme derunumda neler var.
Sayfa 332Kitabı okudu
Huzursuzluğun Kitabı Hakkında Düşünceler
Huzursuzluğun Kitabı, bana bir arkadaşımın hediyesiydi. İçindeki cümleler de yazarın benim hayatıma armağanı oldu. Her kitapta hep bildiğimiz ama dizgisini yapamadığımız kelimelerin yeni halleriyle taşınırız. Bu kitap,okuyanın hayatına çokça yeni kelime dizimlerini kazandırıyor. Satır altı çizmeyi sevmeyen kişileri dahi satır altlarını çizmeye mahkum ediyor. Hatta hiç kullanılmamış kurşun kaleminizin, kitabın sonuna geldiğinde tükendiği fark ediyorsunuz. Bir yandan içinizde yeni cümlelerle karşılaşma isteği diğer yanda kitabın bitmemesi arzu oluşuyor. Kısacası bir hayat gibi kalemi tüketircesine insanın içindeki bir çok duyguyu ve düşünceyi tüketiyor, tükettiklerinin yerine de yenilerini ekliyor.
Huzursuzluğun Kitabı
Hayat, onu ne hale getiriyorsak odur. Yolculuklar, yolcuların kendisidir. Gördüğümüz, gördüğümüzden değil, biz her neysek, ondan ibarettir.
Sayfa 531Kitabı okudu
Kaderin koca kafilesinde kelimelerle kenetlenmiş bir dost kalabalığıyız.
Sayfa 428Kitabı okudu
Gemi, kıyıya ayak basana dek küpeşteye yapışık olarak, karşı kıyı manzarasını taşır yanında; küpeştenin rıhtıma çarpma sesiyle birlikte manzara kopup gider
Sayfa 425Kitabı okudu