Çünkü bazen benim de, Anthony Kenny gibi, teist ve ateist insanlara baktığımda onlara hem imrendiğim hem de acıdığım oluyor. İmreniyorum, çünkü inançlarıyla çok mutlular ve sanki daha fazla düşünüp sorgulamaya ihtiyaçları yokmuş gibi görünüyorlar. Acıyorum, çünkü hakikati bildiklerini iddia ediyor fakat buna gerekçe olarak çok gülünç deliller gösteriyorlar.