Zaten hayat dediğimiz bu kapalı dairenin asıl mucizesi, bu alışmak değil midir? "En sevdiğimiz mahlukları bile kaybetmeye alışmıyor muyuz? Günlerce, aylarca, senelerce görmemeye, mutlak, kat'i bir gurbet içinde yaşamaya alışmıyor muyuz? Bana gelince, kaybettiğim şeyi, yani kendimi hiçbir zaman sevmedim..."