- Öldü yaşamını yok yere harcadı gitti!
Ştols içini çekip düşüncelere daldıktan sonra:
- Herkes kadar zekiydi. Cam gibi parlak ve temiz bir ruha sahipti, soylu ve sevecendi; ama hiçbir şey yapmadı.
- Neden? Sebebi neydi?
- Sebebi... Sebep! Oblomovluk! Dedi Ştols.
Yazar şaşkın şaşkın tekrarladı:
- Oblomovluk! O da ne
- Dur biraz, düşüncelerimi ve anılarımı toparlamama izin ver de anlatayım. Sen de yaz. Belki birileri faydalanır.
Ştols ona buraya kadar yazmış olduğumuz öyküyü anlattı.