Abdullah damarseçkin
@Apo34
Asıl mimar / Gözlerindeki yaşların üzerine yıkılmayan gülücükler inşa edendir.
Istanbul
Malatya, 27 Eylül
16 okur puanı
Kasım 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
geçmişimdeki insanları mı özlüyorum, yoksa o insanlar dönemindeki kendimi mi bilemiyorum. sanki en çok kendime veda etmişim gibi.
Abdullah damarseçkin tekrar paylaştı.
Geleceğine inancı olan her insan her koşulda sabırlı olmayı bilmeliydi.
bu dünya hep ayrılıklarla doludur çocuk. ilk bir eşyana veda edersin daha sonra bir eve, bir şehre, bir ülkeye, bir insana ve daha sonra da bu hayata veda edersin. önemli olan nasıl veda ettiğindir.
Okur Takip Önerileri
Gündüzü yok, upuzun bir geceyim, Yitirdim umut kırıntılarımı, Sevgimi, neşemi, bütün varımı, Çaresiz bir yokluğun içindeyim, Gömdüm içime yıkıntılarımı, Arıyor bir yarım öbür yarımı...
Bir çiçek duruyordu, orda, bir yerde,
Bir yanlışı düzeltircesine açmış;
Gelmiş ta ağzımın kenarında
Konuşur durur.
Bir gemi bembeyaz teniyle açıklarda,
Güverteleri uçtan uca orman;
Aldım çiçeğimi şurama bastım,
Bastım ki yalnızlığımmış.
Bir başına arşınlıyor bir adam mavi treni
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
Cemal süreya..
Her yüreğin rahatlamak, Huzur bulmak için çekildiği bir köşesi vardır… Halil Cibran
“Acı duyabiliyorsan, canlısın. Başkalarının acısını duyabiliyorsan, insansın.” Tolstoy.
Kaburgalarımı tek tek kırdılar Zişân. Sonra kalbime sıçradı acısı. Beni hayata küstürdüler, anlıyor musun?"
Bir sürü dünya telaşı var biliyorum ama yine de seninle bir bankta oturup kalbimizi dinleyelim istiyorum.🍁🍂🍃💦
Yanık kokan bir dünya. Tüten insanlar. Dumanlı bir hayat. Cehennemden biraz daha serin bir dünya.
Kafam rahat etsin diyorsanız, altına yastık koyun. İyi geceler.🙋♂️😊🌼♥️🌼