Sait Faik' in okuduğum ilk öykü kitabıydı. Hep anlatılır durum hikayeciliği ise Sait Faik Abasıyanık, olay hikayeciliği ise Ömer Seyfettindir ,Türk Edebiyatı'ndaki, ilk temsilcileri diye. Belki sadece Türk Edebiyatı gibi sınavlarda geçici olarak isimlerini ezberlediğimiz satın alırken göz ardı ettiğimiz edebiyatımızda yer etmiş kitaplara, şu
"Artık birbirimize karşılıklı öyle kusurlar kondurmuştuk ki ,kusursuzluklar, hatta ufak tefek meziyetler bile bir nevi yapmacık tevazu, bir nevi gösteriş haline gelmişti."
" Ama insanlar tuhaf! Kendilerini sevmeyen, önem vermeyene daha bir büsbütün tutuluyor, kendisini küçük görür gibi olana -hakikatte onları küçük görmekten çok uzak bir histi bu- musallat oluyorlar."