Biz yeni bir hayatın acemileriyiz
Bütün bildiklerimiz yeniden biçimleniyor
Şiirimiz, aşkımız yeniden,
Son kötü günleri yaşıyoruz belki
İlk güzel günleri de yaşarız belki...
Ve sen, tutkunu olduğum aşk yüzünden beni bu kadar kınayan dostum! Beni biraz mazur tut, ne olursun!
Çünkü kendi üzerimde egemen olan ben, kendim değilim; ve bedenim ve tüm gücüm bu dertlerin altındadır.
Onu sevmek! Geceleyin onu düşünmek! Ruhumu alt-üst ediyor, bedenimi tutuşturuyor! Gece gibi siyah, uzun, gür saçlarını, sabahın muştucusu şafağı andırır alnını düşlüyorum!