Kolay elde edilmiş mutluluk, ayıp değil, günah değil! Mazoşist miyiz? Hedonist de olmamak gerek belki ama insanı yücelten ıstırap nedir? Neyin ıstırabı bu? Bunu tartışmak gerek.
Dostoyevskiye göre acı temizlenme, arınma kaynağı, çektiği acı ne kadar büyükse arınmakta o denli derin olur düşüncesinde. Buhranlı, karamsar biri, mazoşist bir yazar mı belki ya da hayır veya biraz bilemeyiz. Bu yüzden yazarın karakter tahlilini doğru yapmak gerek, bunu da tam anlamıyla başarabilir miyiz, sanmıyorum.