Cihan Tunç
@Av_CihanTuac
Avukat
Bursa
3 Ocak
66 okur puanı
Mayıs 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
#kaderimize karşı duruşumuz kısaca
İnsanın başına bir bela bir musibet gelirse hemen hayatı, kaderi suçluyor. Ancak cüzi irademizle külli iradeye sahip olan Allahın o kaderi o hayatı yaşamayı nasip ettiğini bilirsek kimi suçladığıımızı daha iyi anlayacağız. Yaşadığımız her şeyi normal karşılayıp bu dünyanın münderecatındaki doğallıktan bu olayların karşımıza çıktığını bilip ona göre sabır ve tedbir ekseninde bu olayları karşılamak ve çözüm arayabilmek gerekir.
Ruh halinizi koruyabilmeye, pozitif olabilmeye dünyevi şeyler kısa süreli çare olduğunu düşünsek bile bu uzun süreli olmadığı için çare olmaz.Belki de ruh dünyamızın daha çok bozulmasına sebebiyet verir.
Okur Takip Önerileri
Günler, usul usul akıp giderken biz de usul usul sona yaklaşıyoruz.
"Değişim, ancak beklemediğinizde ya da aramadığınızda sizi şaşırtabilirmiş."
"Çok sıkıldıysan hayattan bir mezarlığa git. Ölüler iyi bilir; yaşamak güzeldir."
"Bana bir ben lazım, bir de beni anlayan. Beni bir ben anlarım, bir de beni yaradan…"
Hükümdarlardan biri günün birinde ülkesinin en önemli heykeltraşını huzuruna çağırdı.
İstediği birer karış yüksekliğinde altından birbirlerine tıpatıp aynısı 3 insan heykeli yapmasıydı.
Aralarında bir fark olacak ama bu farkı sadece İkisi bilecekti.
Heykeller hazırlandı ve doğum gününde komşu ülke hükümdarına gönderildi.
Heykellerin yanına
Başkasına isabet eden dert başa gelmeyince iyice anlaşılamaz.
Napolyon düşman askerlerinden kaçarken, bir bakkal dükkânına girmiş. Bakkala hemen kendisini saklamasını emretmiş. Bakkal Napolyon'u saklayıp, biraz sonra gelen düşmanları da "Az evvel biri koşarak şu tarafa kaçtı" diye savuşturmuş.
Biraz sonra Napolyon'un muhafızları yetişmişler. Bakkal ömründe bir daha karşılaşamayacağı Napolyon'a sormuş: "Efendim, af buyurun ama merak ettim, ölümle bu denli burun buruna gelmek nasıl bir duygu?"
Napolyon birden öfkelenmiş. "Sen kim oluyorsun da benimle böyle dalga geçercesine konuşabiliyorsun?" diye bağırmış. Askerlerine, adamcağızı kurşuna dizmelerini emretmiş.
Askerler bakkalın gözünü bağlayıp, karşısına dizilmişler. Mermiler namlulara sürülmüş, artık "ateş" emri verilecek.
Adamcağız içinden 'Ah, ne yaptın sen? Şimdi ölüp gideceksin diye düşünürken, arkadan bir çift el uzanmış, gözündeki bağı açmış.
Tek cümleyle cevaplamış Napolyon: "İşte böyle bir duygu!"
"Yaşayarak öğrenmek, bedeli en yüksek öğrenme biçimidir."