Yazdıklarımı daha önce okuduğum herhangi bir kutsal kitaptan ya da öğüt veren başka bir kaynaktan almış değilim. Sadece bir romandan kısa bir kesit. Sözleri beni etkiledi. Altını çizdiğim yer şöyle: Her biriniz yüreğinizin nöbetçisi olsun, günahlarınızı sürekli kendinize açıklayın. Günah işlediğiniz bilincine vardığınızda korkmayın onlardan, pişman olduğunuz sürece, doğal olarak; yoksa tutup da Tanrıyla günah konusunda pazarlığa girişecek değilsiniz. Bir kez daha söyleyeyim, kibirli olmayın. İster küçüklerin karşısında, ister büyüklerin. Size yüz çevirenlerden, hakaret edenlerden, küfredenlerden, size iftira edenlerden nefret etmeyin.Tanrıtanımazlardan, sizi kötü yola sürüklemeye çalışanlardan, maddecilerden de nefret etmeyin; sadece iyi niyetli olanlardan değil - çünkü aralarında iyi yüreklileri de var onların, özellikle günümüzde - kötü yüreklilerden de nefret etmeyin. Dualarınızda onları şöyle anın: “Rabbim, kendi için dua edecek kimsesi olmayanları da kutsa, sana dua etmek istemeyenleri dahi koru!” Kesit bu kadar. Bende bunları hayatınızda uygulayın isterim. Şahsen bir insana yüz çevirdim desem de dönüp dolaştığımda ondan nefret etmediğimi er geç anlıyorum. Evet işlediğim günahlardan bir zamanlar korkardım fakat pişmanlık duyup kendime açıkladığım için artık korkmuyorum.