Sait Köşk
@Aybebe
Her kitabı okumam. Eleştirmen değilim. Burada paylaştıklarım kitaplardan bende kalanlardır. Bilirim, kitapların her okuyucuda bıraktıkları farklıdır. Çünkü her insan biriciktir. Değişiktir. Kıymeti de buradan kaynaklanır.
Edebiyat Öğretmeni, Karavan Çocuk'ta Editör.
Marmara Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Türk Dili Ve Edebiyatı
İstanbul
Kahramanmaraş
1097 reader point
Joined on August 2019
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yürümek için iki bacağınızın olması yeterlidir. Gerisi fasa fisodur. Hızlanmak mı istiyorsunuz? O halde yürümeyin, başka bir şey yapın; tekerleklileri kullanın, kayın, uçun! Yürümeyin. Ve unutmayın, yürürken takdire şayan tek şey gökyüzünün parlaklığı, manzaranın görkemidir. Yürümek spor değildir. Bir kez ayakları üstüne dikildi mi, olduğu yerde kalamaz insan.
Frederic Gros
Seher vakti sessizliği vardır sonra. Sonbaharda uzun mesafe yürüyüşleri için yola çok erken çıkmak gerekir. Dışarısı olduğu gibi mora çalar, sarı ve kırmızı ışıkların arasından loş bir ışık süzülür. Her şeye gebedir bu sessizlik. Mavi gecenin belli belirsiz izlerini taşıyan karanlık ağaçların arasında aheste aheste yürürsünüz. Onları uyandırmaktan korkarsınız adeta. Her şey fısıldar.
Frederic Gros
"Çünkü yürümek bedenden başka bir şey istemez, bilginiz, okumalarınız, ilişkileriniz burada işe yaramaz. Yürümek için bir çift bacak, görmek için de bir çift meraklı göz yeterlidir. Yürüyün, bir başınıza, ister dağların üstünde, ister ormanın içinde. Tepeler ya da yemyeşil sık dallar için hiç bir şey ifade etmezsiniz, bir hiçsinizdir, Bir rolünüz, bir mevkiniz, hatta kişiliğiniz bile yoktur, yollardaki svri taşları, hafifçe sürtünen uzun otları ve rüzgarın ferahlığını hisseden bir bedenden ibaretsinizdir. Yürürken dünyanın şimdisi de yoktur, geleceği de. Sadece sabah ve akşam döngüleri vardır. Bütün gün yapılacak şey hep aynıdır: Yürümek. Yürürken gördüklerinden ( bir temmuz akşamında maviye öalan taşlardan, öğle vaktinde gümüşî yeşile çalan zeytin ağacı yapraklarından, sabahları mora çalan tepelerden) büyülenen insanın ne geçmişi, ne projeleri, ne de deneyimi vardır. İçinde o ebedî çocuk yaşar. Yürürken yalnızca anlık bir tanıklıktan ibarettir varlığım." demiş Ferederic Gros. Güzel demiş demiş ama bana göre bir kaç yerde benden farklı demiş. Tepeler için, yemyeşil dallar için, önünüze çıkan kayalar için bir şey ifade etmezsiniz diyor ya, hayır diyorum, bütün onlar benim bir çift gözüm için, kalbimin ferahlaması, düşüncelerimin berraklaşması için vardır diyorum. Ve bu görevleri için orada bulundurulduklarını biliyorum. Görevlerini yaptıklarında da benden bir şükür beklediklerini biliyorum. Bu şükrümü alıp sonsuza uçurduklarını ve en muhtaç olduğum zamanda önüme getireceklerini de biliyorum.