Ablama doğum günü için 2 tane kurbağa almıştım. Herkes bu hediyenin saçma olduğunu ve çirkin olduğunu düşünmüştü yanımda olan. Ama ben sevmiştim. Ablamın da seveceğini biliyordum. Çok komikler ve bu güzeldi. Görenler ablama soracaktı aa bunlar ne tatlı diye. Ablam da kız kardeşim aldı diyecekti ve saçma bir gurur oluşuyordu içimde bunu düşününce. Küçükken evin süsleriyle oyunlar oynardık. Çocukları olduğunda ablamın bu kurbağalardan birini damat birini gelin yapacaklardı. Ve belki en sonunda oynatırken kıracaklardı onları. Biz de çok kırmışızdır ablamla evin eşyalarını. Ama o zaman üzülmezdim. Aynı bize benzemiş çocuklatın derdim.
Ama olmadı. Ablam yolculuğu esnasında kaybetmiş hediyelerini. Bilmiyorum durumu çok dramatize etmiş olabilirim ama çok üzüldüm. Ne de olsa onların çocukluğumuzu andıran bir havası olduğunu düşünmüştüm.