Ayla Temizkan Simsek
@AylaTemizkan
20 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
Biliyorum ki insan dediğin melanetten ve iyilikten , alçaklıktan ve faziletten , zorbalıktan ve merhametten ,korkaklıktan ve cesaretten nefretten ve sevgiden karilmış bir hamurdur. İyilik fıtratın mutlak kararı değil ancak içimizdeki aydınlıkla karanlığın giriştiği savaşın ganimeti olabilir.Geçen mektubunda söylediğin gibi masumiyet çoktan terk ettiğimiz bir şehir sadece çocukların bildiği eski bir şiir...
Bazıları başkalarının acısına uzaktan bakıp kederlenmek ile iyi insan olunabileceğini sanıyor hatta sadece kendi iyiliğinin altını çizebilmek için üzüntüsünü ele güne duyurmaya çalışıyor . Oysa şunu iyice öğrendim ki vicdandan en çok söz edenler, sadece başkalarının kurbanlarını üzülen katiller. Kabullenmek zor ama aslında başkalarının acısına bakarken insanda kederden ziyade hodbin hisler uyanıyor. Savaş gazilerine bakmak feci bir duygu ile tanıştırıyor insanı :şükretme duygusu. Duyguların en iki yüzlü en sefil olanı. Haline şükretmelerin en rezilcesi başkalarının haliyle mukayese edilerek yapılanı... O zaman insan yaradana verdiği mutluluk için değil olsa olsa başkalarına verip kendisinden esirgediği acılar için teşekkür ediyor. Ve bunu ne zaman fark etse mesela hastanedeki ölü çocuklara onların ince ayak bileklerine bakarken ruhunu derin bir utanç kaplıyor.
"Zaten insan denen mahluk,yeteneklerinin içinde en çok kendini aldatmakta ustaydi."
"ölemeyenler hep böyle yapar,usul usul sessizce erir."
"Sevgi,iyi niyetini kullanarak seni dilediği gibi yontan menfaatci bir ahbaba benzer;onun elinde bilmediğin, istemediğin şekillere girersin."
"Kendimi adayacak yeni birini bulmuştum.Su hayatta bildiğim tek mutluluk yolu buydu."
"Zamanın acelesi yoktu,her şeyi sırasıyla gösterecekti."
"Ama insanın gerçekten neleri reddedebileceği ancak o şanslar kendisine sunulduğunda,yani hakikaten seçme şansı bulunduğunda belli olur.Hülasa ,ben olsaydım diye başlayan cümlelerin içi ,çoğu zaman görülmemiş bir rüyanın yeryüzünde kapladığı alan kadar boştur."
"Acı çekmenin insanı temizleyen bir yanı olduguna inanırsın galiba;kendini kanatarak gubahlarindan arınmaya çabalayan sofular gibi yaralarında nefeslenirdun.Mutluluğa atılmış adımlarla alay ettin hep,onları küçümsedin.Oysa yaralariyla degil,kabuklarıyla olgunlaşır insan dediğin."
"Çocuklugun sadece hatıralarda muhafaza edilebileceğini bilmek ne acı..."
"Kimimizin cezasi hatırlamak,kimimizinki unutamamak."
"Geçmişte ve oraya ait kimselerde en çok kendi masumiyetini özler insan."